Otto Preminger 

Pierwsze doświadczenia aktorskie Preminger zdobył w teatrze Maxa Reinhardta, gdy studiował prawo. W świat teatru wkroczył jako producent i reżyser. Do Ameryki przybył w 1935 roku jako reżyser teatralny, gdzie został zatrudniony przez 20th Century Fox. Pod koniec lat 30. odszedł ze studia aby pracować na Broadwayu, jednak powrócił do wytwórni filmowej na początku lat 40., specjalizując się w rolach nazistów (pomimo żydowskiego wyznania). Preminger wrócił na stołek reżysera filmem "Margin For Error", adaptacją sztuki, którą wcześniej wyreżyserował na Broadwayu. Film "Laura", oparty na bestsellerowej powieści i sztuce autorstwa Very Caspary, trafił w ręce Roubena Mamouliana, jednak został on zwolniony krótko po rozpoczęciu zdjęć. Jego miejsce zajął Preminger, który dokończył film. "Laura" okazała się ogromnym sukcesem. "Wieczna Amber", najważniejszy z kolejnych filmów Premingera nakręconych dla studia Fox, okazał się finansową klapą, jednak mimo tego umocnił reputację reżysera.

We wczesnych latach 50., Preminger stał się niezależnym producentem i reżyserem. Natychmiast zaczął pracować na własne nazwisko, rzucając serię efektywnych wyzwań restrykcyjnemu kodeksowi Haysa, który zakazywał pokazywania na ekranie różnych kontrowersyjnych tematów. Jego komedia "Niebieski księżyc" przełamała granice odnośnie tematów seksualności, stosunkowo lekkim, otwartym i szczerym potraktowaniem zagadnień dziewictwa i ciąży. "Złotoręki" był pierwszym dużym hollywoodzkim filmem, który podejmował problem uzależnienia od narkotyków. "Czarna Carmen" okazała się dużym sukcesem Premingera w dziedzinie musicalu, co zaprowadziło go prosto do Samuela Goldwyna, który wybrał Premingera na stanowisko reżyserskie "Porgy i Bess" – filmowej adaptacji opery George’a i Iry Gershwinów. Rekord Premingera w notowaniach box office nie był szczególnie powalający w tamtym okresie. Składała się na to głośna porażka filmu "Święta Joanna" oraz wielki przebój "Anatomia morderstwa". Filmy Premingera z wczesnych lat 60. były coraz większe, dłuższe i bardziej pretensjonalne, między innymi "Burza nad Waszyngtonem" (142 minuty), "Kardynał" (175 minut) i "Wojna o ocean" (165 minut). Jednak w połowie dekady powściągnął swe ambicje i chęć odniesienia sukcesu, kręcąc takie filmy jak "Bunny Lake zaginęła", "Skidoo" oraz "Powiedz, że mnie kochasz, Junie Moon". W latach 70. nakręcił thrillery "Różyczka" i "Czynnik ludzki", które okazały się porażką. Otto Preminger zmarł w 1986 roku, siedem lat po tym jak początki choroby Alzheimera zakończyły jego karierę filmową. Dzięki swojej ekstrawaganckiej osobowości, Preminger był jednym z najbardziej wyrazistych i najbardziej znanych reżyserów / producentów swojej ery. Całe pokolenie dzieci znało go dobrze dzięki roli nikczemnego Pana Freeze'a w telewizyjnym serialu "Batman".