Pascal Greggory ukończył kurs aktorski prowadzony przez Jeana Périmony, w międzyczasie uczęszczał także jako wolny słuchacz na zajęcia odbywające się w paryskiej akademii CNSAD. Drogę zawodową rozpoczynał występując głównie w spektaklach teatralnych. Pierwszą poważną propozycję filmową otrzymał w 1979 roku od André Téchiné. Ich współpraca na planie "Sióstr Brontë" okazała się niezwykle owocna. Parę lat później Eric Rohmer powierzył mu rolę Pierre'a w filmie "Paulina na plaży" - do dziś uznawaną za jedną z najważniejszych w jego dorobku artystycznym. Pomimo tak pomyślnie rozwijającej się kariery filmowej Pascal Greggory nie zaprzestał występów w teatrze poświęcając coraz więcej czasu pracy scenicznej.

W pierwszej połowie lat 90-tych - dzięki filmom "Drzewo, mer i mediateka" oraz "Królowa Margot"-  kariera filmowa Pascala Greggory'ego odzyskała dawny blask. Aktor na nowo zaczął otrzymywać wiele korzystnych propozycji. Konsekwentnie jednak pozostaje on aktywny w teatrze, gdzie ostatnimi laty - dzięki występom w  "Samotności pól bawełnianych" Bernarda-Marie Koltèsa w inscenizacji Patrice'a Chéreau - odniósł jeden ze swoich  największych sukcesów.