Wiele filmów ma jakieś niedociągnięcia. Często je wybaczamy. Są przykrywane różnymi atrybutami - muzyką, zdjęciami, dialogami, zaskoczeniem fabularnym. U Pana Vegi jest inaczej. Fabularna indolencja, która jest do wybaczenia jeśli dostaniemy jakiś jej substytut jest przykrywana wulgaryzmami, chamstwem i moralnym rynsztokiem. Czuć, że są to filmy robione dla pieniędzy i cel jest osiągany najbardziej prymitywnymi środkami. Fajnie by było mieć polskie kino akcji, ale nie takie. Kierunek - odwróceni, belfer, lub co jest łyżką miodu w beczce dziegciu u Pana Vegi - Służby Specjalne - udany film. Pozdrawiam.