Młodzi ludzie, Andżelika i Lucjan, udają ciążę, by wymusić na rodzicach zakup mieszkania, co prowadzi do zabawnych zdarzeń.

Dobrze znany i lubiany przez widzów zespół małego, miejskiego szpitala będzie musiał zmierzyć się z nowymi wyzwaniami, zaskakującymi wydarzeniami i tajemniczymi chorobami.

Reforma służby zdrowia przeniosła ich teraz w nowocześniejsze otoczenie, gdyż dzięki dotacji z Unii Europejskiej ich szpital został wyremontowany i wyposażony w nowy sprzęt.

Komedia obyczajowa z elementami farsy, która przedstawia, niekiedy w krzywym zwierciadle, relacje samotnego ojca z dorosłymi synami. Męskie sprawy, problemy - nie tylko z kobietami - a nawet… męskie humory, od których czasami aż iskrzy.

"Polski szpital" - serial zabawnie mówiący o polskich szpitalach. Zabawni doktorzy "Basen", "Kidler" i inni zrobili by wszystko dla pieniędzy, alkoholu i sławy, nawet kosztem biednych pacjentów.

Perypetie pracowników szpitala, w którym nic nie działa tak jak trzeba, a regulaminy i pacjenci traktowani są z przymrużeniem oka.

Graczykowie to przeciętna polska rodzina. Głowa rodziny, Wiesław jest sleepingowym w PKP. Jego żona, Jadwiga zajmuje się domem. Mają trójkę dzieci. Bez przerwy nawiedza ich sąsiad Buła lub mama Jagwigi.

Jerzy Kiler, warszawski taksówkarz, przypadkowo zostaje wzięty za płatnego zabójcę i umieszczony w areszcie. Wyciąga go stamtąd boss świata przestępczego, który oferuje mu nowe zadanie.

Cztery przyjaciółki z liceum pielęgniarskiego spotykają się po latach. Wspólnie rozwiązują rodzinne i zawodowe problemy.

Staś otrzymuje posadę, o której marzy. Wkrótce przekonuje się, że miejsce to jest przykrywką dla niecnej działalności.

Adaptacja powieści Jerzego Stefana Stawińskiego pt. „13 dni z życia emeryta. Dziennik Adama Bzowskiego”. Książka będąca – zdaniem krytyki – „próbą stworzenia Piszczyka na emeryturze”, ukazuje modelowe losy polskiego inteligenta (urodzonego zresztą grubo przed wojną) i jego przodków. Dzieje tych ostatnich poprzez ruch endecki i legiony Piłsudskiego sięgają aż do powstania styczniowego. Retrospekcje mieszają się u Stawińskiego z teraźniejszością, czyli z grudniem 1979 roku, a dokładniej ze świętami Bożego Narodzenia. W serialu jest podobnie. Każdy z odcinków ukazuje jeden dzień z życia Bzowskiego – niegdyś cenionego planisty, teraz emeryta. Emerytura, jak wiadomo, sprzyja życiowym podsumowaniom; rachunkom sumienia; refleksjom, na które nie było czasu wcześniej. Także pan Adam zaczyna dostrzegać, że na świecie istnieje nie tylko praca, pogoń za karierą i dobrami materialnymi, lecz także rodzina obdarzona nieraz niezwykłą i barwną historią, czekającą na odkrycie i przypomnienie. Obserwuje życie z większym dystansem, z niepokojem przygląda się bliskim, goniącym za pieniędzmi i płacącym za to bardzo wysoką cenę. Częściej uczestniczy też w codziennej mitrędze, kolejkowych przepychankach i sprzeczkach. Dowiaduje się wielu ciekawych rzeczy o ludziach, których wydaje się znał całe lata. Wpada mu np. w ręce pamiętnik sąsiada – Żyda, zawierający m.in. dramatyczną relację o ucieczce mężczyzny wraz pięcioletnią córeczką z warszawskiego getta. Z „Pięcioma dniami z życia emeryta” wiąże się też ciekawostka czysto technicznej natury. Otóż miniserial Dziewońskiego jest pierwszą polską produkcją, zrealizowaną metodą elektronicznego zapisu obrazu. Polega ona na tym, że rejestracja odbywa się wprost na taśmę magnetyczną, bez pośrednictwa taśmy filmowej.

Do tatrzańskiego schroniska przybywa konfliktowy turysta. Gdy nazajutrz znika, pensjonariusze rozpoczynają poszukiwania.

Robotnicy buntują się przeciwko wysokim normom produkcyjnym i domagają się zmiany zwierzchnika. Kolejni dyrektorzy próbują zarządzać zakładem.