Refleksja nad tym, jak kształtowała się w okresie między obchodami milenijnymi w 1966 roku, wydarzeniami marcowymi oraz strajkami robotniczymi w grudniu 1970, świadomość młodego pokolenia.

Dokument pokazuje dramat ludobójstwa z 1994 roku, w wyniku którego życie straciły setki tysięcy osób. Film przedstawia zarówno tragiczne wydarzenia z przeszłości, jak i drogę tego afrykańskiego kraju ku odbudowie i pojednaniu.

W biograficznym dokumencie Irena Szewińska, najwybitniejsza polska lekkoatletka, opowiada nie tylko o swoich sukcesach sportowych, ale także o życiu prywatnym – mężu Januszu oraz dzieciach i wnukach.

Działały przeważnie w drugim szeregu, ale bez nich, ich zaangażowania i pracy nic tak naprawdę nie byłoby możliwe. Dziewczyny opozycji z tamtych lat. Drukowały ulotki, roznosiły bibułę, pomagały i wspierały. Jeździły do więzień, obozów internowana, równocześnie dbając o dom, rodzinę, codzienne sprawy związane z trudnościami życia. Dzisiaj opowiadają o sobie skromnie, przecież nic takiego wielkiego nie zrobiłyśmy, czy warto o tym opowiadać? Łucja Plaugo, Agnieszka Dąbrowska, Danuta Dąbrowska, Teresa Hulboj, Grazyna Sztark i wiele, wiele innych. Film ma być opowieścią o nich, ich wyborach, tamtych czasach, i współczesności, drodze jaką przeszły. Opierać się ma na wspomnieniach samych bohaterek, jak i ludzi, przeważnie kolegów z którymi współpracowały, oraz nielicznych pamiątkach i dokumentach z tamtych lat. Ma być to także opowieść o nas samych, Polsce i Polakach wczoraj i dziś, opowieść o pokoleniu, które uczyło się, budowało swój nowy dom, które później z spektakularny sposób zmieniło historię, tworząc podwaliny pod to co jest dzisiaj.