Zgadzam się! w Misfits genialnie wcielił się w role, czego szczerze nie spodziewałam się. W innych produkcjach też pozytywnie mnie zaskoczył. Uważam, że obecne kino potrzebuje takich aktorów jak on! (:

dokładnie! moim zdaniem jedna z bardziej obiecujących postaci młodego pokolenia, potrafi wcielić się w każdą rolę - początkowo obawiałam się, że wypaść dobrze może tylko w rolach typu psycho (po obejrzeniu Misfits ;) ), ale okazuje się, że radzi sobie świetnie, czego wbrew pozorom nawet wielu dorosłych, popularnych aktorów nie potrafi osiągnąć.

Tak naprawdę to on ciągle gra siebie. Wszystkie jego postaci są takie same, zagrane w tym samym stylu.

Dlaczego uważasz ze gra siebie? Nie rozumiem. To chyba oczywiste, że on nie jest taki w normalnym życiu.
Nie trzeba być genialnym aktorem zeby zagrać cukierkowe role, pełne dobra. Najlepszym sposobem pokazania swoich umiejętności jest zagranie tego złego lub szalonego.
Moim zdaniem on zagrał ich aż tak dobrze, ze uwierzyłaś iż jest taki naprawdę ;)

I zapomniałam dodać, że na jego koncie można znaleźć rownież całkiem normalne postaci, zwykłych chłopaków. Polecam Miasto Kości :)

Chyba się nie rozumiemy. Gra siebie bo zawsze tak samo się śmieje, tak samo intonuje kwestie, ma taką samą mimikę wszystko. Jego postaci jakkolwiek różne by były scenariuszowo, niczym się nie różnią w wykonaniu. On po prostu taki ma styl bycia i nie gra nic innego, tylko siebie.

Hmm. Wydaje mi sie ze każdy aktor ma swój specyficzny sposób grania, dzięki któremu jest podobny do swoich poprzednich postaci. Jedni oczywiście w większym, drudzy w mniejszym stopniu! Dajmy za przykład Johnnego Deppa: dla mnie gdyby nie zmiana strojów i makijażu byłaby to prawie ze taka sama postać (np. Alicja w Krainie Czarów i Mroczne Cienie). Zastrzegam, ze to i tak jeden z moich ulubionych aktorów i nie staram sie go obrazić!! :D To samo ma wielu innych aktorów, lepszych czy gorszych.
Dalej uważam, że Robertowi udało sie odciąć od grania psycholi, choćby w tym Miasto Kości (podaje to za przykład bo nie dawno oglądałam) :)

Najlepsi aktorzy i aktorki nie mają maniery, np Meryl Streep, w każdej roli jest inna. Inni mają, większą lub mniejszą, na ten przykład Depp właśnie, który obojętnie ile pudru i tapety na siebie nawali, zawsze będzie taki sam. Tym gorzej, że scenariuszowo gra różnorodne role.

Co do Roberta to wystarczy zerknąć na pierwszą lepszą jego wypowiedź, żeby wiedzieć że on nie gra, tylko odgrywa siebie.

Ps. nie jestem dziewczyną:)

O, sorry. Z góry założyłam że jesteś :)
A nie uważasz, że moze to być w pewnym stopniu atut? Gdziekolwiek widziałam jak gra, stawał się moją ulubioną postacią. Aktor chyba nie musi być niesamowicie wszechstronny.
Widzę, że masz na awatarze Helenę B.C., która jest niesamowicie wszechstronna, a gra tak samo często w filmach jak Johnny i zrobiła niemal taką samą karierę :) Są muzą dla Burtona w takim samym stopniu chociaż mają odmienne techniki grania.
Nie uważam, że powinno sie mowić o Robercie, że jest złym aktorem i gra dobrze psycholi, ponieważ sam taki jest. Dopóki będzie zjednywać sobie widza, będzie dobry. Jest młody i naprawdę nieźle sie zapowiada :)

Nie nie uważam - jeśli widzę parę razy pod rząd, że gra tak samo, to nie uwierzę w postać, bo wiem, że to on. Aktor ma za zadanie oszukać widza, że to ktoś zupełnie inny.

Helena te często gra dziwadła, ale robi to bardziej różnorodnie. Poza tym ją cenię dodatkowo jako człowieka.

Czy się dobrze zapowiada, tego nie wiem, oceniam na dzień dzisiejszy.

Jak powiedziałam wcześniej- sztuką jest zagrać tych złych i szurniętych, bo to oni mają najbardziej skomplikowaną psychikę.
I dalej podkreślam: grał już normalnych. A skoro twierdzisz, że na codzień jest pewnie walnięty, to mnie udało sie oszukać ;)
Poczekamy, zobaczymy. Może zaskoczyć... lub też nie. Ja w niego wierzę :)

Chyba nadal się nie rozumiemy. Gra ciągle w ten sam sposób a nie postaci o tym samym charakterze.

A akurat świrów i złych gra się łatwiej niż dobrych i normalnych:)

Jak możesz twierdzić że normalnych gra sie łatwiej?! Z tym w życiu sie nie zgodzę.
Zapodam taką historyjkę z dzieciństwa: w przedszkolu miałam do wyboru zagranie dobrej księżniczki i złej wiedźmy. Za namową mamy wybrałam wiedźmę, bo powiedziała że moge sie przy niej bardziej wykazać moim 'aktorstwem' :)
A wracając do realiów: w jakich rolach aktor dostaje najwiecej nagród i pochwał?! W tych psychicznych i złych. Np. DiCaprio za Gilperta Grape'a, Anthony Hopkins za Milczenie Owiec (psychiczna + zła), Tom. Hanks za psychicznie chorego Forresta Gumpa. Nawet Meryl Streep w Diabeł ubiera sie u Prady była najlepsza postacią bo ZŁĄ!
Juz myślałam ze zakończyłam dyskusje... Ale to chyba rozgrzewka :)

Achhhh! I oczywiście jeszcze DiCaprio najbardziej doceniony z w Django. To jego życiowa rola, jak sam przyznał. I jeden z najbardziej złych charakterów jakich w życiu oglądałam :)

Napisałem, że nienormalnych gra się łatwiej, prawda?

Złe postaci zwykle są bardziej charakterystyczne, więc łatwiejsze do zagrania. Najtrudniej grać dobrych i normalnych, bo masz o wiele mniej punktów zaczepienia.

A propos nagród, sprawdź sobie kto dostał w którym roku oscara za jaką rolę, to się dowiesz jak to jest.

I owszem, zakończymy, bo mam limity:)

Oskary mam w małym palcu. Wszystkie filmy obejrzany ze wszystkich stron :)
Jared- bardziej pomylonej postaci niż w Dallas Buyers Club nie widziałam chyba nigdy.
Nominacja- DiCaprio za wilka z wallstreet. Chyba nie muszę komentować.
Lupita- jako jedna z nielicznych dobra.
Matthew McConaughey- zły, dziwkarz, nienawidzi homoseksualistów. Względnie zła i pomylona postać

Streep za Żelazną Damę, Firth za Jak zostać Królem, plus mnóstwo innych, których nie chce mi się wymieniać, a jeśli liczysz i nominacje, to tym bardziej stosunek wychodzi o wiele większy na pozytywne postaci. Kończę.

Stosunek, na negatywne.
Nie ma to jak napisać Kończę z myślą ze sie naprawdę sie skończyło? Lekko żałosne.

Dodatkowo w jak zostać królem firth grał dobrą postać ale czy do końca normalną? Musiał nauczyć sie jąkać i być wiecznie zagubionym.

Tak, są świetnie zagrane, dobre role w świecie filmu. Ale logicznie i obiektywnie patrząc. Najbardziej docenia sie role psychiczne! Mam wrażenie jakbym mówiła do ściany. To widać gołym okiem!

Ja podaje jakoś 10 przykładów a ty nie pokazałeś jeszcze ani jednego! Kazałeś mi sie odwołać do Oskarów. Nawet patrząc na nominacje a nie tylko na wygrane. 80 proc psycholi i złych :)

I chodziło mi o nienormalnych ale pisałam szybko w "jak możesz twierdzić ze nienormalnych* gra sie łatwiej?"

Wiem, że wiele czasu minęło, ale czy on czasami nie gra (czy raczej nie udaje) w tych wywiadach? Przesadza z minami, zaczyna wolniej lub szybciej mówić. Też tak robię. Nie jestem aktorką, po prostu takie zagrywki mnie bawią. Owszem, można stwierdzic, że to część mojej osobowości, ale to jednak też zwykłe udawanie. Nie mogłabym zachowywać się tak jak faktycznie się czuję (nawet gdyby odjąć od tego wszystkie sytuacje, w których trzeba udawać, typu kiedy zbiera mi się na płacz, ale nie mogę płakać), bo to jest po prostu bardzo nudne.

'' Nie mogłabym zachowywać się tak jak faktycznie się czuję'' - Osobiście bardziej trafiają do mnie ludzie którzy nie tłumią swoich emocji, reakcji ale to oczywiste bardzo subiektywna opinia i nie każdemu taki człowiek przypadnie do sympatii .

Nie wiem za bardzo jak odebrać Twoją wypowiedź, bo nie wiem, czy mnie zrozumiałaś/-eś. Ty piszesz o udawaniu? Nie uznajesz go w ogóle? Nawet w takich oficjalnych sytuacjach? Ja pisałam właśnie o nich.

Osobiście jednak uważam ze ciężko cokolwiek udawać w wywiadach, gdyż też nie ma za wiele czasu na samą odpowiedz .

Ja uważam, że na przesadzanie z mimiką, gestykulacją, szybkie bądź wolniejsze mówienie i inne takie zabawy zawsze znajdzie się czas, jeżeli moment jest odpowiedni. A wywiady to akurat bardzo, ale to bardzo odpowiedni moment do wygłupów, o ile okoliczności są ok (czyli na przykład nie jest to wywiad po jakimś smutnym wydarzeniu z życiu aktora) i pytania nie są śmiertelne poważne. Spójrz tylko na zachowanie aktora o którym ludzie tutaj dyskutują. Sądzę, że to też kwestia postrzegania aktorstwa czy raczej udawania.

Oczywiście że tak - Ale uważam że ten aktor tego nie udaje zwłaszcza jeżeli się z nim obejrzy więcej wywiadów :) - Sądzę jednak że jest to jego styl zachowania .

Nie zgadzam się z Tobą, według mnie właśnie ciężej jest zagrać zwykłą, niczym specjalnym nie wyróżniającą się postać niż tego "złego lub szalonego".

O mamo, tyle czasu minęło od tego posta i mojej pseudo kłótni z tym kolesiem i dalej to samo. Super ze tak twierdzisz ale może poprzesz swoje zdanie jakimiś argumentami i przykładami?
Oczywiście ze można znaleźć w historii kina genialnie odegrane role 'zwykłych ludzi'. Fakt faktem że aby zagrać cos zwyczajnego i zeby to sie spodobało oraz zostało docenione jest trudne i wymaga talentu aktorskiego. Jednak zagranie naprawdę psychicznej, ułomnej czy w jakimkolwiek innym stopniu odbiegającej od normalności postaci jest o wiele trudniejsze. Wielu aktorów przypłaciło to zdrowiem i życiem. Pomimo tych milionów przykładów jakie podałam wyżej zapomniałam o najważniejszym: Joker.
Na tym portalu nauczyłam sie ze ile użytkowników tyle opinii. Nie ma sensu bo i tak każdy jest uparty i nie zmieni zdania... W tym gronie jestem oczywiście i ja :)

W wieku 23 lat został nominowany do BAFTY. Regularnie dostaje nominacje do nagrody irlandzkiej. Biorąc pod uwagę, jak mocny jest rynek telewizyjny w UK i Irlandii, nie wygląda mi to na niedocenianie :-)

Musisz zobaczyć Umbrella Academy - genialny