Prosta kobieta, pracując przed wojną u przebywających obecnie w getcie Żydów, podejmuje się za pieniądze zawieźć ich córkę na wieś. Wkrótce chęć zarobku ustępuje uczuciu solidarności z zaszczutym dzieckiem.

Scenariusz serialu oparto na motywach cyklu powieściowego Ewy Szelburg-Zarembiny. Osobiste dramaty ludzi pochodzących z ubogich warstw społecznych są ukazane na tle ruchów niepodległościowych i rewolucyjnych w zaborze rosyjskim na przełomie XIX i XX wieku. Film przedstawia ich walkę o przetrwanie przy jednoczesnym zachowaniu godności. Jest to też opowieść o rodowodzie znacznej części polskiej inteligencji. Główną bohaterką serialu jest Joanna, osierocona dziewczynka, uparcie poszukująca szczęścia, której życie przypadło na czas burzliwych wydarzeń historycznych, w których uczestniczyli Polacy, od rewolucji 1905 do I wojny światowej. Małą Joannę gra Jowita Miondlikowska. W roli Joanny już nieco starszej zadebiutowała i odniosła sukces Joanna Trzepiecińska, wówczas studentka III roku szkoły teatralnej. [za www.filmpolski.pl]

Historia życia kobiety, która mieszka w małym miasteczku w Małopolsce.

II wojna światowa. Ruth, żydowska dziewczynka, spotyka na swojej drodze szereg osób, które pomagają jej przetrwać.

Barbara Ostrzeńska zostaje żoną Bogumiła Niechcica, mimo że go nie kocha. Kobieta całe życie wspomina swoją młodzieńczą miłość, Józefa Toliboskiego.

Stanisław chce, by syn przejął gospodarstwo, więc postanawia nie dopuścić do jego ślubu z miejską robotnicą.

Emerytowany milicjant opowiada dziennikarzowi o podjętym przez siebie prywatnym śledztwie.

Student ostatniego roku rzuca naukę i w czasie Wielkanocy przechodzi przez zaaranżowane przez siebie rytuały z użyciem symbolicznych przedmiotów. Rozprawia się z weteranami wojen, współczesnym mieszczaństwem i degradacją jego pokolenia.