Film o przyjaźni i śmierci. Opowieść, nakręcona w hołdzie klasycznej powieści Miyazawy Kenji "Kolejka mleczna", skupia się na duchowej podróży młodej kobiety, w towarzystwie jej najlepszej przyjaciółki i małego chłopca, do światów wyobrażonych. Ich podróż do i z krainy "przebudzonych snów" odbywa się podczas długiej podróży nocnym pociągiem. Autorka w intrygujący sposób przedstawia każde spotkanie za pomocą unikalnego gestu artystycznego i pomysłowo kadruje przejazd jako serię rytmicznych sekwencji obrazów widzianych przez okno pociągu.
Dziś, gdy ktoś wybiera się w podróż, jest ona zrytualizowana przez opowieść wizualną. Obraz, ożywający w czasie, jest miejscem, w którym spotyka się rzeczywiste i wirtualne. W procesie rytualizacji japońskich "stu kwiatów" to właśnie spotkanie "ja" i "inny", człowieka i maszyny, widza i obrazu, faktu i fantazji, wyznacza pole relacji, w którym możliwe są nowe interakcje między przeszłością a teraźniejszością...
Akcja filmu rozgrywa się w USA, gdzie Kieu, pisarka, imigrantka z Wietnamu, (Mai Huynh) pracuje jako modelka. Fotograf Alikan (Dominik Overstreet) portretuje jej ciało przysłonięte transparentnymi woalami. Voyeuryzm i erotyczna przyjemność wzrokowa są wątkami, które wyznaczają narrację filmu i pozwoliły reżyserce na zmysłowe, emocjonalne i intelektualne zobrazowanie miłości. To pierwszy fabularny film T. Minh-ha Trinh, który jest luźną adaptacją poetyckiej „Opowieści o Kieu” – popularnej w Wietnamie tak bardzo, jak historia o Romeo i Julii na Zachodzie. W utworze z XVIII i XIX wieku piękna, młoda kobieta, aby ratować siostrę przed więzieniem, godzi się na małżeństwo ze starszym od siebie mężczyzną, który okazuje się sutenerem i zmusza ją do pracy seksualnej. Ubezwłasnowolniona Kieu, aby przetrwać, zakochuje się w Miłości. Postać kobiety była często utożsamiana z Wietnamem i jego historią – zwłaszcza z czasów kolonializmu. „Zmysłowy wymiar A Tale of Love jest szczególnie ważny w kontekście tego, że główna bohaterka Kieu jest postacią literacką i mityczną, której w kulturze wietnamskiej przypisuje się wiele znaczeń o charakterze moralnym i politycznym. Dla T. Minh-ha Trinh film był jednak przede wszystkim okazją do przedstawienia własnej wersji opowieści, na której kształt wpłynęła „walka feministyczna kwestionująca relacje władzy działające w imię miłości. (…).