- pamiętam go z "Daleko od noszy", grającego kogoś przyjetego do szpitala, ale wg papierów zaliczonego do umarłych i tak ucharakteryzowanego, wybielonego na twarzy. Naprawdę, nawet z ekranu tego farsowego serialu wionęło grozą, był, że tak powiem, wiarygodny w tej roli, jeśli można tak powiedzieć w przypadku komedii o postaci jak z horroru. A w "Skarbie sekretarza" (i w jej wersji skróconej pt."Jest sprawa") odznaczył się też czymś paradoksalnym, oksymoronicznym, bo... pięknym śpiewem... pijackim - przy biesiadowaniu na dworze, zaczął po pijacku śpiewać, ale słychac było bardzo ładny tenor - doczytałem, że jako aktor skończył Studio Wokalno-Aktorskie przy Teatrze Muzycznym w Gdyni - naprawdę, ukończenie tej szkoły było zasłużone.