Włodzimierz Kotoński 

Włodzimierz Kotoński studiował kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie: Akademii Muzycznej) w Warszawie w klasie Piotra Rytla (1945-51) oraz - prywatnie - u Tadeusza Szeligowskiego (1950-51). Uczył się także gry na fortepianie u M. Klimont-Jacynowej. W latach 50-tych prowadził badania nad polską muzyką ludową w Państwowym Instytucie Sztuki. Ich owocem stała się książka pt. "Góralski i zbójnicki" (PWM, Kraków 1956). W latach 1957-61 Kotoński uczestniczył w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadcie. W okresie tym rozpoczął eksperymenty z transformacją dźwięku przy użyciu elektroniki. Efektem poszukiwań nowego brzmienia była pierwsza w Polsce kompozycja elektroniczna - Etiuda Konkretna (Na jedno uderzenie w talerz) (1959).
Od 1958 kompozytor należy do stałych współpracowników Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia. Pracował również w innych ośrodkach muzyki elektronicznej - w studiu Westdeutscher Rundfunk w Kolonii (1966-67), w Groupe de Recherches Musicales ORTF w Paryżu (1970), w studiu Südwestfunk Baden-Baden we Freiburgu (SWF - 1979), a także w Stiftelsen Elektroakustik Musik i Sverige w Stockholmie (EMS - 1984) i w Groupe de Musique Expérimentale de Bourges (GMEB - 1986). W latach 1970-71 przebywał w Berlinie jako stypendysta Deutscher Akademischer Austauschdienst.
Od 1967 roku jest wykładowcą kompozycji w Akademii Muzycznej w Warszawie (od 1972 jako docent, od 1983 jako profesor nadzwyczajny, od 1990 - profesor zwyczajny) oraz kieruje Studiem Muzyki Elektronicznej tejże uczelni. Studentami jego byli m.in. tacy kompozytorzy, jak: Paweł Szymański, Hanna Kulenty, Stanisław Krupowicz, Tadeusz Wielecki, Edward Sielicki, Paweł Mykietyn i Jacek Grudzień. Jako profesor gościnny Kotoński wykładał również kompozycję i muzykę elektroniczną w Królewskiej Akademii Muzyki w Stockholmie (1971), w State University of New York w Buffalo (1978), w University of Southern California w Los Angeles (1982), w Rubin Academy of Music w Jerozolimie (1990) i w Seulu (1994-95). W 1995 prof. Włodzimierz Kotoński przeszedł na emeryturę.