Rola Korczaka jest jedną z najwybitniejszych ról, nie tylko w jego dorobku, ale moim zdaniem w ogóle w polskim kinie. Niesamowite podobieństwo do prawdziwego doktora - nie tylko fizyczne. Udowodnił tym samym, że negatywne postacie wcale nie są ciekawsze niż pozytywne. Wręcz przeciwnie, Korczak, mimo że prawie święty, magnetyzuje znacznie bardziej niż zwykle bardziej zwracające uwagę role negatywne. Bardzo podziwiam Pszoniaka za tę kreację.