Główna bohaterka "Zauroczenia" Andreasa Horvatha i Moniki Muskały, Barbara Wally, była znaną austriacką feministką, która w wieku sześćdziesięciu lat postanowiła zmienić wiarę i przejść na islam. Jej decyzja była związana z mężczyzną, młodszym od bohaterki o ponad dwadzieścia lat Khadherem, z którym nagle postanowiła spędzić resztę życia. Do spotkania doszło w trakcie wycieczki zagranicznej do Jemenu, kiedy Barbara odwiedzała swoją przyjaciółkę. Na decyzję o wystąpieniu w filmie miała wpływ przede wszystkim chęć pokazania, że konwersja Europejki na islam nie musi każdorazowo łączyć się upokorzeniem kobiety.
Dla widzów ciekawe wydaje się przede wszystkim obserwowanie przejścia od ideałów II fali feminizmu końca lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych do dość konserwatywnej mimo wszystko wiary islamskiej. Film jest pokazywany w cyklu festiwalowym "fetysze i kultura", co jednoznacznie kieruje uwagę na aspekt głównej bohaterki-Europejki-obrończyni islamu. Barbara w trakcie rozmów z przyjaciółmi, współpracownikami i samymi twórcami filmu na każdym kroku odpowiada praktycznie na jedno pytanie: jak to jest możliwe, że "oświecona Europejka" była w stanie podjąć tak ryzykowną decyzję? Jest jednocześnie europejską outsiderką i mimo wszystko obcą w islamskim kraju. Z drugiej strony najbardziej unikatowe momenty w "Zauroczeniu" to właśnie te sceny, w których sama bohaterka musi się zmierzyć z kwestią np. morderstw religijnych i radykalizmu swojej nowej religii. Najczęściej ucieczką od niewygodnych pytań jest po prostu deklaracja miłości do męża, co prawdopodobnie dla wielu widzów będzie trywialne i naiwne.
Obserwując postać Barbary, bynajmniej nie mamy wrażenia, że jest ofiarą, która została przymuszona do konwersji dla dobra swojego arabskiego męża. "Zauroczenie" to opowieść o wyrzeczeniu, inności i braku tolerancji dla niepopularnych życiowych wyborów, które dla ogółu wydają się, delikatnie mówiąc, dziwne i momentami wręcz masochistyczne.
Dla widzów ciekawe wydaje się przede wszystkim obserwowanie przejścia od ideałów II fali feminizmu końca lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych do dość konserwatywnej mimo wszystko wiary islamskiej. Film jest pokazywany w cyklu festiwalowym "fetysze i kultura", co jednoznacznie kieruje uwagę na aspekt głównej bohaterki-Europejki-obrończyni islamu. Barbara w trakcie rozmów z przyjaciółmi, współpracownikami i samymi twórcami filmu na każdym kroku odpowiada praktycznie na jedno pytanie: jak to jest możliwe, że "oświecona Europejka" była w stanie podjąć tak ryzykowną decyzję? Jest jednocześnie europejską outsiderką i mimo wszystko obcą w islamskim kraju. Z drugiej strony najbardziej unikatowe momenty w "Zauroczeniu" to właśnie te sceny, w których sama bohaterka musi się zmierzyć z kwestią np. morderstw religijnych i radykalizmu swojej nowej religii. Najczęściej ucieczką od niewygodnych pytań jest po prostu deklaracja miłości do męża, co prawdopodobnie dla wielu widzów będzie trywialne i naiwne.
Obserwując postać Barbary, bynajmniej nie mamy wrażenia, że jest ofiarą, która została przymuszona do konwersji dla dobra swojego arabskiego męża. "Zauroczenie" to opowieść o wyrzeczeniu, inności i braku tolerancji dla niepopularnych życiowych wyborów, które dla ogółu wydają się, delikatnie mówiąc, dziwne i momentami wręcz masochistyczne.
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
