Recenzja wyd. DVD filmu

Dobry Niemiec (2006)

Steven Soderbergh zrobił "Dobrego Niemca", gdyż dobrze zdawał sobie z problemu, jakim jest odbiór starego kina w nowym pokoleniu, goniącym wciąż za nowością. O klasyce z lat 40-tych większość słyszała, lecz coraz mniejsza liczba osób może przyznać się do tego, iż widziała na własne oczy "Casablankę" czy "Trzeciego człowieka". Ponieważ są czarno-białe, stare (a i stan filmów nie jest najwyższej jakości), filmy te odstręczają widzów. Dla nich właśnie Soderbergh zrealizował swój nowy film. "Dobry Niemiec" to kino, jakie kręcono 60 lat temu. Soderbergh tworzy klasyczny film noir z mocnym wątkiem melodramatycznym i charakterystyczną dla filmów lat 40-tych paletą bohaterów z uroczą femme fatale na czele. Obraz jest oczywiście czarno-biały, Soderbergh nawet stosuje podobne tricki filmowania i kadrowania postaci z pamiętnymi zbliżeniami na kobiece twarze. Jest jednak coś, co powinno uczynić film atrakcyjnym dla współczesnego widza. Tym czymś jest idealny stan techniczny filmu, jak i gwiazdorska obsada. George Clooney gra reportera wojennego, który przybywa na konferencję poczdamską. W zrujnowanym w czasie II Wojny Światowej Berlinie próbuje odnaleźć swoją dawną miłość. Dość szybko natrafia na jej ślad, a zaraz potem orientuje się, że i on i ona znajdują się w samym centrum międzynarodowego konfliktu, którego stawką jest dominacja w zimnowojennym starciu potęg. Główna rola kobieca przypadła Cate Blanchett i trzeba przyznać, że jest godną następczynią Rity Hayworth czy Barbary Stanwyck. Oczywiście nie jest tak jednoznacznie drapieżna jak choćby Phyllis Dietrichson (bohaterka "Podwójnego ubezpieczenia"), Soderbergh nadał bohaterce większą dwuznaczność, idąc z duchem czasów, lecz nie zmienia to ostatecznie wydźwięku całej historii. "Dobry Niemiec" to hołd dla kina lat 40-tych i jednocześnie zachęta dla współczesnego widza, by zainteresował się tym, co kiedyś kino miało do zaoferowania. Pod tym względem jest to projekt ze wszech miar udany i chwalebny. Mam nadzieję, że po jego obejrzeniu nie jedna osoba sięgnie po oryginały. Nie ulega jednak wątpliwości, że w gruncie rzeczy obraz Soderbergha jest formalnym eksperymentem, jednym z wielu zresztą, którym reżyser poświęcił ostatnio swój czas. Przed "Dobrym Niemcem" Soderbergh nakręcił przecież "Bubble" - na pół amatorską, mocno improwizowaną opowieść, która miała wykorzystywać wszystkie środki dystrybucji jednocześnie. Skończyło się wtedy na tym, że kina nie puszczały filmu, który można było obejrzeć w kablówce. Jak w przypadku większości eksperymentów, tak i tu forma jest istotniejsza od treści. Reżyserowi tak bardzo zależy na przywróceniu atmosfery kina lat 40-tych, że zapomina o fabule. Koniec końców okazuje się historią jałową i pozbawioną ducha. Brakuje mu tej ponadczasowej siły oddziaływania, jaka uczyniła choćby z "Casablanki" obraz nieśmiertelny. Wydanie DVD niestety nie zostało zaopatrzone w żadne dodatki, co w przypadku takiej produkcji jest sporym minusem. Jednak za ten stan rzeczy nie odpowiada polski dystrybutor, lecz amerykański producent. Tak samo 'gołe' wydanie otrzymali i konsumenci w Stanach Zjednoczonych. Do wyboru pozostaje nam jedynie możliwość obejrzenia filmu z oryginalną ścieżką dźwiękową (plus napisy) lub z polskim lektorem. Obie wersje dostępne są w formacie DD 5.1. Format obrazu to 1.66:1 pełnoekranowy, anamorficzny.