Recenzja filmu

Notatki o skandalu (2006)

Kilka lat temu mogliśmy podziwiać Judie Dench w "Iris" Richarda Eyre'a, gdzie zagrała chorą na Alzheimera pisarkę Iris Murdoch. Po długiej przerwie ta dwójka ponownie postanowiła połączyć swoje siły na planie filmowym. W dramacie "Notatki o skandalu" Judie Dench stworzyła kolejną rewelacyjną rolę. Barbara Covett w jej wykonaniu to zbliżająca się do emerytury, samotna nauczycielka historii. Nie jest typem rozrywkowej kobiety, chociaż wydaje się, że chętnie nawiązuje kontakty towarzyskie. Wśród uczniów nie cieszy się sympatią, ale Sheba (Cate Blanchett), nowa nauczycielka sztuki, która niedawno dołączyła do zespołu, uważa ją za miłą starszą panią, zwłaszcza, że sama w nowym środowisku czuje się początkowo dość obco. Jedna z kurtuazyjnych rozmów kończy się zaproszeniem Barbary na obiad. Pani Covett uważnie przygląda się rodzinie Sheby, jej dzieciom i dużo starszemu mężowi (Bill Nighy). Piękny początek przyjaźni szybko zostaje zakłócony, kiedy Barbara odkrywa, że Sheba romansuje ze swoim 15-letnim uczniem. A może właśnie ten incydent stanie się początkiem wielkiej zażyłości między kobietami? Wszystko zgodnie z życzeniem Barbary, teraz ona dyktuje warunki, mając świadomość, że donos na policję może zniszczyć życie grzesznicy. Od tego momentu los kilku osób spoczywa w jej rękach. Czy może być coś bardziej ekscytującego dla spędzającej wieczory z kotem starej panny? Barbara ma wreszcie kogoś bliskiego i obsesyjnie zaczyna myśleć o Shebie, swoje wnioski i przemyślenia zapisując w skrupulatnie prowadzonym dzienniku. To ją reżyser czyni narratorką całej historii, krytyczną, błyskotliwą i naginającą rzeczywistość do swoich pragnień. Im więcej się dzieje, tym chętniej sfrustrowana dama zasiada w loży obserwatora wydarzeń, by w końcu z premedytacją znaleźć się w ich centrum. W poukładany i od lat niezmienny świat obu kobiet wkrada się mroczna rzeczywistość. Ten element nowości wydaje się tym ciekawszy, że zakazany. Cała afera seksualna jest tu pretekstem do interesującego opisu ich wzajemnej relacji. Oglądamy grę tocząca się między dwiema doskonałymi aktorkami, a stwarzane przez nie bohaterki nieustannie ścierają się w rozpaczliwej walce o zaspokojenie swoich potrzeb. "Notatki o skandalu" oparte na książce Zoe Heller to przede wszystkim przerażające studium samotności, zarówno psychicznej, jaki fizycznej. Reżyser wydobywa na powierzchnię drzemiący w kobietach erotyzm. Unikając wulgarności i epatowania scenami seksu mówi o ich pragnieniach, obsesjach i skrzętnie ukrywanych tęsknotach. Jak się do nich przyznać? Jak usprawiedliwić się przed światem żeśmy się na chwilę zapomnieli? Jak wytłumaczyć, dlaczego czasami mamy ochotę otrzeć się o zło? Analiza emocjonalnych relacji między bohaterami przybiera postać gry, coraz bardziej dynamicznej. Film Eyra zmierza w stronę thrillera, by na powrót stać się przejmującym dramatem. To przykład kina, w którym te proporcje są idealnie wyważone.