"1899" i cała związana z tym wyprawa w nieznane to najdziwniejsza formuła serialowa z jaką miałem do czynienia. Nic tu do siebie nie pasuje, a chciało się oglądać. Bardzo oryginalne dzieło pod prawie każdym względem. Przez tydzień od obejrzenia ostatniego odcinka szukałem dobrego podsumowania, aż nagle i niespodziewanie dla siebie znalazłem je w ...jednej z książek Olgi Tokarczuk. Napisanej na zupełnie na inny temat ale cytat pasuje:

"Są rzeczy zewnętrzne i wewnętrzne. Zewnętrzne to pozór i my żyjemy w rzeczach zewnętrznych jak ludzie we śnie i prawa tego pozoru musimy brać za prawdziwe, choć one takie nie są. Kiedy się żyje w miejscu i czasie, w którym obowiązują jakieś prawa, to trzeba tych praw przestrzegać, ale nigdy nie zapominać, że są to tylko porządki względne. Bo prawda jest inna i jeśli kto nie jest przygotowany, żeby ją poznać, może mu się wydać przerażająca i straszna i będzie przeklinał dzień, kiedy się jej dowiedział. Ale ja myślę, że każdy człowiek czuje całym sobą jak jest naprawdę. Lecz w gruncie rzeczy nie chce się tego dowiedzieć."

W punkt, nieprawdaż?