Ujęła mnie scena w części 10, kiedy Zosia zmieniając ubrania zdejmuje spódnicę pokazując swoje (wcale zgrabne) nogi. I w tym momencie dotyka wpierw swoich posiniaczonych od wewnętrznej strony ud a później jej ręka wędruje w okolice hym... "łonowe". Motyw niby jak z erotyka, ale bynajmniej nie jest erotyczny! Bul zranionej dumy i sponiewieranej kobiecości aż się wylewa z ekranu. Dobrze zagrane! W ogóle jest w tym filmie sporo ładnych (nieraz pięknych), gruntownie przemyślanych i dobrze zagranych scen. Takie niby nic, a ujmuje...

Obejrzałem właśnie 13 odcinek i... Śmierć Sribielnikowa jest patetyczna. W sumie to ta, zupełnie nie jednoznaczna, postać zasłużyła na taki finał. Jak dla mnie nowy Iwan Bohun - niby zły, ale i dobry zarazem. "Komandir" Tkaczenko także ginie jak przystało na dzikiego watażkę: Z fasonem i patrząc śmierci prosto w oczy! No i modlitwa Władysława Rarocińskiego nad zwłokami Józefa. W pewnym momencie pomiędzy jego ramieniem a bokiem przeciska się pewna kobieca dłoń by następnie dotknąć jego dłoni. No i wszystko jasne! I wcale nie trzeba było palm, zachodów słońca i szumu oceanu tudzież "sakramentalnego": "I love you" (przepisowa odpowiedź: "Ja ciebie też love you"). Niby kicz, ale co tam! Takie są "żelazne" prawidła filmów "płaszcza i szpady": Źli giną, a pozytywny/ni bohater/owie zdobywa/ją po licznych perypetiach serce/a wybranki/ek. I TAK TRZYMAĆ!!!!!!!!!!!

nastepnym razem ostrzegajcie przed spoilerami!

Po 13 odcinkach mogę z całą pewnością stwierdzić, że serial jak na polskie realia całkiem przyzwoity. Czuję się pewien niedosyt ale co tam. Im więcej historii w TV tym lepiej.

W pełni się z tobą zgadzam. Serial jak na polskie realia jest naprawdę niezły, nawet dużo się dzieje - ja w żadnym wypadku nie narzekam. I też popieram, aby w TV było jak najwięcej historii.

Jak każdą tandetę będziemy tłumaczyć " ze jak na polskie warunki to dobre" to nigdy nie doczekamy się porządnej produkcji.

Akurat ten serial się wyróżnia spośród polskiej tandety.

Bo ty się patrzysz pod złym kontem! Dla ciebie, jak mniemam, są ważne wielkie sceny z setkami aktorów. Żeby coś się działo. A zabaw się w detektywa: Poszukaj smaczków. Popatrz jak reżyser poprowadził i rozwiązał wątki. Poszukaj a znajdziesz! Akurat w tym filmie zajdziesz niebanalne i interesujące rozwiązania jakie zastosował. Bo to nie sztuka postawić aktorów na tle landszaftowego krajobrazu i kazać im wyznać sobie miłość. Żeby się pożerali wzrokiem, sapali z podniecenia a później padli sobie w objęcia. To jest efektowne, ale z gruntu TRYWIALNE. Sztuka, to ukazać całą gamę subtelności jakie niesie za sobą owa miłość. A scena kiedy Zosia "wyznaje" Władkowi swoje ku niemu uczucia to właśnie jest taki wspaniały smaczek dla którego warto oglądać film

Jakość sceny balistycznej nie zależy od liczby aktorów/statystów tylko od sposobu ich nakręcenia. Gdyby ten reżyser miał 1000 statystów to i tak by wyszła tandeta bo gościu nie wie co robi. Podobnie operator, wziął w łapy cyfrówke włączył opcje AUTO i dawaj kreci film. Tylko ze to nie wesele ;) Podawałem już w innych watkach linki do filmów stworzonych przez grupy rekonstrukcyjne i są tam ujęcia na światowym poziomie a w TVP wciąż plastik fantastik ;) Fabularne wstawki w programach Sensacie XX Wieku byłu 100 razy leprze niż te w tym wojennym romansidle, a przecież oni też nie mieli wysokiego budżetu czy setek statystów ale tamten reżyser się znał na robocie.