Po co porównywać żałobę jednego do drugiego, każdy jest inny i inaczej sobie radzi ze stratą. Tony wyładowuje swój ból i frustrację na innych. Z czasem godzi się z tym, że będzie sam z wyboru, że nikt nie zastąpi mu żony, nawet jego kąsliwość jakby łagodnieje i wychodzi na wierzch dobroć i troska o innych. Godzi się z losem, chce żyć, po prostu innym życiem.

Krytykuję go jako osobę, właśnie za sposób w jaki radzi sobie z żałobą. Porównywać? Śmierć to coś uniwersalnego, co dotyka każdego. Wszystkich ! A jak ktoś się zachowuje, jak postępuje - świadczy o nim samym. Jak pisałem, to nie był nagły tragiczny przypadek (wypadek samochodowy, zawał itp.) tylko długa choroba z wiadomym wynikiem, więc był czas żeby się z tym pogodzić, oswoić. Aż dziw, że ludzie tak długo do tolerowali, pobłażali, na to to jego chamskie, wulgarne, bezczelne zachowanie.
Wiesz co, życie jest krótkie, niewiadomoą i każdy każdego dnia może zetknąć się ze śmiercią. Ja to wiem od dawna i dla dla mnie to normalne. Przykro mi będzie gdy ktoś z bliskich odejdzie, ale nic na to nie poradzę, więc .. to znaczy, że mam się wyżywać na ludziach w około? Inni i tak mają gorzej, małe dzieci mają raka itd. ten chociaż trafił na drugą połówkę i zaznał szczęścia. Inni całe życie są w samotności.

No i co z tego, że śmierć dotyka wszystkich jak każdy z nas jest inny. Dlaczego przykładasz swoją miarę na innych? Powtarzam ci przeżywanie żałoby jest czymś indywidualnym, zależy od nas, od relacji jaka nas łączyła, od charakteru, zdrowia psychicznego, może wychowania itd. Ostatnio gościu którego matka zginęła w tym ostatnim wypadku autokaru za granicą popełnił samobójstwo. I co na to powiesz? Że cienias i nie dał rady? Że to żałosne?

1. Wszystko co mówię, to moje poglądy i podejście.
2. Dyskutujemy o fikcyjnym przypadku. Gdyby nie było to tam ukazane w sposób przerysowany, nie byłoby serialu.
3. Przykry dla mnie jest i źle świadczący o ludziach/większości jest totalny brak świadomości. Świadomości kruchości życia. Jakby każdy sobie prawdziwie zdał sprawę z tego, że może dosłownie w każdej chwili umrzeć, że życie jest krótkie, szybko mija, jest nieprzewidywalne, chaosem, przypadkiem itd. to nie byłoby takiego zachowanie jak ukazanego tam.
4. Siostra mojej babci ma ok 95 lat. Pół roku temu umarł jej mąż, rówieśnik. Jak myślisz, jak się zachowuje? Wyzywa ludzi? Mówi, że się zabije? Nie. I nie, nie świadczy to o tym, że nie łączyła ich relacja, ba nawet łączyła większa i dłużej niż tych w serialu. Ale zachowuje się w sposób racjonalny. Wie, że to normalne i nieuniknione było.
5. Ja osobiście mam świadomość i jestem mentalnie przygotowany na to, że każdego dnia mogę się dowiedzieć o jakimś wypadku/chorobie/śmierci kogoś bliskiego i mnie to nie zdziwi. Bo nabyłem już w sobie tego świadomość.
6. Trzeba brać to, co życie przynosi i iść dalej.
7. Autokar-samobójstwo - nie znam przypadku. Ale w kontekście tego, tym bardziej żałosne jest zachowanie bohatera, bo kpi z tematu (samobójstwa. myśli samobójcze, depresje, choroby-problemy psychiczne itd.). To poważny problem z którym borykają się ludzie, przez co przechodzą. A tu gość rzuca słowa na wiatr. Ani nie żył, ani się nie zabił, tylko gadał głupoty i wkurzał ludzi siejąc wszędzie negatywną energią i żałośnie się użalając.

Dodam jeszcze, że nie jestem fanem samobójstw i ich nie rozumiem. Tzn., wiesz co jest najgorsze co może nas spotkać w życiu? Śmierć. Z jakiegoś powodu. Więc cokolwiek innego nas spotyka – problemy finansowe, rodzinne, zdrowotne itd. itp. to nic w porównaniu z tym, że mamy jednak wciąż to życie i mimo wszystko żyjemy! :)
Mamy szansę działać dalej. Nie ma problemu którego nie da się rozwiązać.

Nie znam człowieka i jego sytuacji (tego który popełnił samobójstwo kiedy matka zginęła w wypadku autokaru), ale może był w jakiś sposób od niej uzależniony? Że np. był niepełnosprawny i opiekowała się nim? Albo finansowo; była jedynym źródłem dochodu a on nie był w stanie znaleźć pracy? Nie wiem. Ale dla mnie, nie ma żadnych usprawiedliwień. Przecież można w każdej chwili zmienić wszystko, rzucić, wyjechać itd. Samobójstwo to przejaw już jakiejś totalnej bezsilności, poczucia beznadziejności lub/i poważnych zaburzeń psychicznych, no i też np. zwykła okazjonalna nielogiczna głupota uczuć powodowana jakąś burzą hormonów (kiedy nastolatka się tnie/skacze, bo ją chłopak rzucił).

Wracając do filmu - gość miał jakieś swoje życie, przeszłość, sprawy zanim ją poznał. Zmarła, to zmarła - choroba, cóż. I co, bez niej nie ma życia, spraw, ludzi itd? To że jedna osoba ginie, to znaczy że druga z automatu ma je sobie zabierać? To całkowity bezsens jakiś. Zatoczyłem koło, bo pisałem o tym w pierwszym poście, zatem kończę.
Pozdrawiam