Niesamowity serial. Jest trochę specyficzny, wiadomo że nie każdemu się spodoba. Ja też po obejrzeniu pierwszego odcinka uznałam, że to nie to i zostawiłam serial na miesiąc. Potem dałam mu drugą szansę i nie żałuję. Pokazuje że Peggy jest bardzo niedocenioną postacią. Co prawda już trochę można to było zauważyć w Kapitanie Ameryka: Pierwsze starcie, ale wiadomo, w serialu zobaczyliśmy historię Peggy, co pomogło na nią inaczej spojrzeć. Bardzo podobała mi się postać Howarda Starka. Super zagrana i podobna to Tony’ego. Fabuła też bardzo niczego sobie. Wiele opinii mówi, że to drugi sezon był lepszy, mi się bardziej podobał pierwszy, ale to już zależy od osoby. Bardzo żałuję, że nie doczekaliśmy się sezonu trzeciego, mogłaby to być petarda, szczególnie biorą pod uwagę ostatnią scenę z sezonu drugiego. Serial według mnie ciekawie nawiązywał do czasów wojny. Można było poczuć ten klimat. Jedną z moich zdecydowanie ulubionych rzeczy był angielski akcent Peggy. Sprawiało to, że po prostu chciałam oglądać ten serial po angielsku. Wiem, że to drobnostka, ale pomagała wczuć się w serial i postać. Takie detale są najważniejsze. Warta uwagi jest też postać Dottie i chyba nie muszę pisać dlaczego. Tutaj aktorka też dopasowana idealnie. Zabójcza, manipulatorka… Sama jej historia daje dużo do mówienia. Rosyjski zakład szkoleniowy… według mnie nawiązuje trochę do historii Nataszy Romanoff. Ostatnią rzeczą, o której wspomnę, był klimat serialu. Po prostu go czuć. Oglądając z uwagą, można z łatwością przenieść się do tamtych czasów. Podsumowując, jeżeli czytasz tę recenzję przed obejrzeniem serialu, to mówię, że naprawdę warto. Warto dać mu szansę i warto potem podzielić się swoim zdaniem :)