Jeśli chcecie odpocząć od filmów akcji, kolejnych mnożących się z strasznie długimi tytułami isekai, lub komedii z haremem tłoczącym się dookoła bohaterki/bohatera? To ten serial jest dla was. Jego struktura jest prosta jak mechanika cepa. Ojciec bohaterki, (chodzącej jeszcze do przedszkola) stracił żonę, i próbuje się przystosować do smutnej rzeczywistości. Tutaj jednak skupiono się na aspekcie, gotowania zdrowych oraz różnorodnych posiłków dla córki. Codziennie kupowanie mrożonek od kilku miesięcy znudziło się jego córce, co też nie jest zdrowe. Przez przypadek trafia jednak do rodzinnej restauracji, w której pracuje jedna z jego uczennic, i tam zaczyna nie tylko jadać ale jednocześnie uczyć się gotować dla córki. Nie mamy tu romansu, nauczyciel-uczennica. Mamy tu gotowanie, oraz córka bohatera. Wszystko jednak w oprawie śmieszno smutnej. Dobrze wyważonej. Nie za dużo i jednego i drugiego. Żal tylko że nie dostaliśmy kolejnego sezonu, gdzie być może zobaczyli byśmy sytuacje kilka lat później. Ale w sumie czasami mniej to lepiej. Lepiej 12 odcinków aniżeli duuuuuzo ponad 1000. OD mnie 9/10 i znaczek Polecenia!