Dawid przegrał walkę z Goliatem. To było do przewidzenia, że ludzie łaknący wolności, zostaną stłamszeni przez ksenofobię, zaściankowość i wstecznictwo. Zaścianek chlubi się tym, że nie akceptuje ludzi żyjących inaczej. Ma swój uporządkowany, bazujący na uprzedzeniach, ograniczony horyzont i będzie bronił tego horyzontu za wszelką cenę. Działalność Sheeli była tylko reakcja obronna na pierwszy rzucony kamień w postaci wysadzonego w powietrze hotelu wspolnoty. Wielokrotnie powtarzała, że nie będzie nadstawiać drugiego policzka. To było nie do zaakceptowania, gdyż ofiara bigotow powinna spuścic głowę i przyjąć wyrok "prawowitej" społeczności. Dalsze sytuacje to tylko odzew nożyc po uderzeniu w stół, dodatkowo napędzane instynktem i emocjami.
Sama postać Bhagwana jest fascynująca. Nie był on łaknącym blasku fleshy Jonesem, ani autoryarnym Coreshem. Myślę, że sława i odpowiedzialność przygniotły go. Dodatkowo, cierpiał na głęboką depresję. Nie był też w stanie pełnić roli duchowego autorytetu, został nie jako sztucznie wypromowany przez Sheele. Rolexy i inne świecące badziewia były tylko prezentami, spragnionych akceptacji Bhagwana, nie lapowkami. Mnie, osobiście to wszystko zasmuciło. Jedynym pozytywnym wydarzeniem była łaska sądu wobec jednej z niedoszłych zamachowczyn. Wobec tragedii jej syna, nawet zaścianek okazał się być chociaż przez monent humanitarnym.