Pierwsze dwa odcinki sprawiły,że tego serialu nie można traktować poważnie.
No chyba,że jako "Na wspólnej" w świecie finansjery.

Dwaj bohaterowie zachowują się jak by byli nietykalni. Nie podlegają nikomu i niczemu. Tylko sobie samym nie mogą zaszkodzić.
Może później jest inaczej, ale szczerze - nie obchodzi mnie to.

Wdowa mająca haki na Axla po prostu rezygnuje i podpisuje oświadczenie, bo ci załatwili jej,że dziecko (rzekomo) nie dostanie się na wymarzone studia? Albo bo nie może iść na trening?
Rany boskie serio? Mając takie karty w rękawie rezygnuje?

Axla robi podpuchę w firmie najmując "fałszywą" komisję,a jego pracownicy przyznają się od razu,że dostali cynki? Serio?
A widzieliście w Wilku z Wall Street,że tam nikt nie pękł po wielomiesięcznym maltretowaniu?
Po czym zwalnia robiąc pokazówkę jednego z najlepszych pracowników? Serio?

Następnie wysyła swoją terapeutkę do niego z historyjką,że ostatnia osoba, która podskoczyła do Axla nigdzie nie znalazła fuchy?
Serio?
Komuś się pomyliły lata i ustroje. Taki numer by przeszedł w ZSRR jakby Axl był sekretarzem.
Ale w świecie "wolnego rynku" zawsze jest co najmniej jedna osoba, która ma tyle samo co ty i może to co ty. I nigdy nie jest tak,że każdy się ciebie boi. Zawsze jest konkurent, który takiego pracownika by brał od kopa. Szczególnie po taki upokorzeniu przez szefa.

Poza tym firma stojąca na nogach pod warunkiem regularnych wizyt u terapeuty?

Nie wiem, ale wolę sobie 10ty raz puścić Wilka z Wall Street.