Po pierwszym sezonie pojawiły się zarzuty ze strony środowiska BDSM, że serial krzywdząco prezentuje to, co tak naprawdę się dzieje. Dlatego twórcy wzięli sobie to do serca i drugi sezon jest nieco bardziej poważny niż pierwszy. Śmiałam się nieco rzadziej, ale nie uważam, że zmarnowałam czas.

Podobało mi się to, w jaki sposób poprowadzono rozwój głównych bohaterów - tama, którą zbudowała Tiffany pęka, a za pośrednictwem Douga widzimy z jakim poważnym problemem się zmaga (brak akceptacji siebie, problem z obdarzeniem kogoś uczuciem). Trochę bardziej irytował mnie Pete, ale jeżeli chodzi o sam fakt, jak postać została wykreowana, to moim zdaniem wyszło dobrze. Fajnie też, że dominy są przedstawione jako osoby z krwi i kości - normalne kobiety, w normalnych związkach, z normalnymi planami.

Dlatego nie uważam, że ten sezon jest gorszy - jest po prostu inny. Więcej opowiadam tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=38pBxBGZOx0