trochę czułem niedosyt gdy Kane'owi udało się wybrnąć z opresji uciekając się do szantażu.
niby przedstawione w wiarygodny sposób myślałem jednak "w prawdziwym życiu Keane by
tobie tak łatwo nie poszło". i oto w kolejnym odcinku faktycznie okazuje się, że burmistrzowi
faktycznie łatwo nie poszło. IV Władza podsyciła w obywatelach zbytni rwetes. tak, więc
poprzeczka poszła w górę. jak wybrną z tego główna postać i scenarzysta? wciska w fotel,
gdy rzuca na pożarcie mediów bliską osobę. z jednej strony geniusz przetrwania z drugiej
kanalia pożerająca własną latorośl. nawet, gdy bohaterem filmu/serialu jest "badass" to i
tak publika mu kibicuje, chodźby tylko z tego powodu że jest główną postacią. tutaj lojalność
widzów zostaje wystawiona na próbę. ile można jeszcze zdzierżyć poczynań głównego
bohatera? czym się kieruje czyniąc złe uczynki? no i jeszcze ta poczynająca sobie coraz
bardziej choroba Bossa. to cały czas jego naturalne zachowanie czy też zaczęło przemawiać
przez niego choróbsko? a największe spustoszenie, największą ilość efektów ubocznych
posiada nieuleczalna choroba na którą cierpi Toma Kane - żądza władzy dla samej władzy.