Serial jest dobry, bo dobitnie pokazuje charakterystykę przestępcy. Bardzo dobrze przedstawia
portret psychologiczny bohaterów. Walter jest urodzonym mordercą - zrównoważony
emocjonalnie, trzymający nerwy na wodzy, logicznie myślący, potrafiący być bezwzględnym.
Jessy zaś silnie neurotyczny, rozchwiany emocjonalnie (dlatego też podatny na sięganie po
używki), a zarazem poszukujący wrażeń, otwarty na doświadczenia. To sprawia, że znajduje się w
środowisku narkotykowym. Ale dla niego to tylko zabawa i sposób na zarabianie pieniędzy, Nie
jest mordercą, człowiekiem zachowującym zimną krew. bardziej kieruje się uczuciami i
emocjami niż rozumem. Za sprawą Waltera znalazł się w miejscu, do którego sam nigdy nie
śmiałby dojśc ze względu na swoje wewnętrznie skrywane wartości i swoją delikatną
osobowość. Dla Waltera zaś nie jest traumą zabicie człowieka. Spływa to po nim jak po kaczce,
potrafi to sobie zracjonalizować. Jessy zaś poprzez tatki czyn staje się jeszcze bardziej rozbity, nie
potrafi normalnie zyć.
Jaki z tego wniosek? Mordercą trzeba się urodzić. Posiadamy pewne wrodzone cechy, które
pretendują do bycia takimi, a nie innymi.