Jestem całkowicie przeciwnego zdania. Trzy pierwsze sezony trzeba jakoś przetrwać, a potem to już sama przyjemność pozostaje :)
Jeden z lepszych seriali, jakie przyszło mi oglądać.

Pewnie ocena zależy od wieku, w jakim się oglądało Buffy! Jako, że zacząłem oglądać Buffy będąc po 30-ce, pierwsze 3 sezony musiałem jakoś przetrwać, a potem już rewelacja:)

Z tym jednak muszę się zgodzić. Wiek widza odgrywa dużą rolę w odbiorze serialu. Ja byłem w takiej komfortowej sytuacji,że przygodę rozpocząłem 3 lata temu czyli w pierwszej klasie liceum. W zupełności utożsamiałem się z problemami przedstawionymi w serialu na pograniczu 1-3 sezonu. Nadmiar obowiązków, presja społeczeństwa, wyobcowanie, obawa przed dorosłością. Teraz przede mną czekają studia jak i również praca. Dopiero teraz doskonale rozumiem odczucia Buffy w IV sezonie (zagubiona wśród tłumów studentów), VI sezon (mało ambitna praca ale dająca jakiś start, depresja). Zatem mogę śmiało mówić,że dorastałem wraz z serialowymi bohaterami. Jeszcze nie do końca, potrafię wyłapać wszystkie niuanse z VII sezon ale najwyraźniej muszę odczekać swoje i może dostrzeże, tego czego w tej chwili nie mogę.;)
I w tym tkwi piękno Buffy,że oprócz tej fantastycznej otoczki mamy realne problemy,z którymi każdy z nas stawia czoła. Cały sztab związany z Buffy the vampire slayer zrobił naprawdę dobrą robotę.

Przeciez 1 sezon byl najslabszy, prawie nie wiadomo o czym. 7 mial troche bledow, szczegolnie moge sie przyczepic do finalu. Sezony 2-6 byly dobre.

Co do traumy to w wielu produkcjach Whedona zastosowal on takie zabiegi dla swoich glownych kobiecych postaci, tyle ze z roznych powodow, na przyklad u Buffy byly to konsekwencje jej drugotrwalej nieobecnosci. Podobny okes przechodzila tez Echo w Dollhouse (grana przez ta sama aktorke co tutaj gra Faith, tyle ze nie pamietam z juz jakiego powodu bo ostatni sezon byl tak slaby, ze staram sie go wyprzec ze smiadomosci) i ostatnio Skye/Daisy/Quake w Agents of Shield (stracila zbyt wiele osob i sie zalamala, chociaz to bardziej serial jego brata Jeda niz Jossa Whetona ale jednak panowie maja podobne motywy). Ale musze przyznac, ze w Buffy najbardziej rozwlekli ten watek, mogl byc ciekawy ale trwal niemal caly sezon przez co przestal byc ciekawy, dla porownania w Dollhouse trwalo to 2-3 odcinki przy 13 odcinkach na sezon, a w Agents of Shield 5-6 odcinkow przy 22 na sezon. I wlasciwie to Buffy miala juz taki moment wczesniej w serialu, nawet dwukrtonie- raz co sie na chwile taka wredna zrobila i nie byla fair wobec Willow i Xandera, a drugi raz po smierci Angela wiec kiedy zrobili to trzeci to juz ludzie stracili zainteresowanie.

Problemem moze byc dla mnie to, ze za bardzo odeszli od tego co promowali w serialu od poczatku- humorem starai sie zachecic od poczatku do serialu i humor zabrali na koncu. W sezonie byla juz praktycznie sama drama- czasem Spike powiedzial cos smiesznego, czasem ten koles z Trio, rzadziej Xander, Anja prawie wcale, a reszta nic, gdzie dla porownania w 2 sezonie wszystko krecilo sie wokol humoru i niebyloby posaci, ktora nie wnioslaby chociaz odrobiny humoru. Jesli od samego poczatku zamiast reklamowac humor reklamowaliby drame to ludzie spojrzeliby na to inaczej. Rozumiem, ze chcieli ukazac dojrzewanie glownej kobiecej postaci ale nie powinnni tak zmieniac innych postaci. To znowu zabieg charakterystyczny dla seriali Whedona- gdzie glowna kobieca postac na poczatku z czasem trwania serialu dojrzewa i dorasta.

Wątek trochê się rozrósł, a ja mam tylko jedno pytanie: czy Oz wróci po tym jak wyjechał w s4?
Z jakiegoś powodu przejęło mnie to bardziej niż dalsze losy Anioła, czy też Spike'a.

Nie, Oz już nie wraca.