Okej, obejrzałem go wczoraj wieczorem i... wciąż jestem poirytowany. Nie uważam, żeby 5ty i
6ty sezon były złe - były bardzo ok, dużo bardziej pokręcone od poprzednich co się nie
wszystkim podoba, etc. No ale nie w tym rzecz.
Jak długo trwał szósty sezon tym bardziej irytowała mnie postać Karen, oczekująca sama-nie-
wie-czego i ustawiająca Hanka po kątach. Z drugiej strony: świetna Faith, naprawdę fajna
postać i pierwsza w tym serialu kobieta, która mogła by być i powinna być z Moodym. Już
miałem nadzieję, że się skończy na tym wyjeździe, będzie super i w ogóle, ALE NIE, NO
OCZYWIŚCIE, ŻE NIE. Już pomijając kwestię zatrzymywania się ot tak se o pośrodku niczego
(co za żałosna scena, w ogóle), to ten cholerny cliffhanger na końcu przyprawia o ból głowy.

Początkowo ten finał zapowiadał się naprawdę okej, ale sytuację spieprzyło ostatnie kilka
minut. Szkoda. Przeciąganie wielce mi dojrzałych rozterek Karen tylko po to, żeby trzepać hajs
na kolejnych sezonach nie jest dobrym rozwiązaniem.

PS. Na obronę odcinka muszę jednak przyznać, że sceny z Lew Ashbym były chyba najlepsze w
całym sezonie.