No na pewno trochę to jest zbyt prosto jeśli chodzi o łatwość prowadzenia śledztwa przez Columbo i że morderca prawie zawsze jest przy nim. Ale to też jest urok tego serialu. Tak serial jesy skontrułowany, że jakby Columbo zaczynał od zera i nie uczył się raczej na błędach, ale właśnie kto wie co myśli Columbo. W sumie nigdy nie zastanawiałem się na tym.

Oglądałam dziś odcinek "Zaszyta zbrodnia", specjalnie, żeby odtworzyć tok rozumowania porucznika. Pierwsze spotkanie z podejrzanym: doktor rozmawia przez telefon i "dowiaduje się" o śmierci pielęgniarki. Przy tym przestawia zegar, co wytyka mu porucznik, że większość osób w takiej chwili nie zrobi tego, bo nie mają podzielnej uwagi. Przecież ktoś umarł! Nawet jeśli nic mnie z tobą osobą nie łączy, to zawsze jakiś szok i niedowierzanie jest. Doktor próbuje się tłumaczyć, że zrobił to odruchowo i nawet tego nie pamięta, ale Columbo widział przestawianie zegara i było ono za "precyzyjne" dla człowieka, który właśnie dowiedział się o śmierci współpracownicy, oczywiście można zwalić na to, że był człowiekiem gruboskórnym i nic go nie obchodziła śmierć innej osoby, ale już pierwsze podejrzenie padło. Coś się nie zgadzało. Więc Columbo zaczął węszyć przy doktorku.
Podobnie w odcinku "Okup za nieżywego człowieka" Columbo wytyka morderczyni, że nie zapytała nawet jak mąż się czuje i nic mu nie jest, co zrobiłaby każda kochająca żona, gdyby porwano jej męża. Kolejne pierwsze podejrzenie i rozpracowywanie kobiety.Porucznik jest bardzo uważny i widać przy każdej sprawie, widzi przy pierwszym spotkaniu pewną obłudę u mordercy i zarzuca na niego swe sidła, udając słabego detektywa.

Colombo nie trafia przypadkiem na mordercę, tylko podejrzewa kto nim jest i blisko trzyma się tej osoby, rozpracowując go.