Zacznijmy od obsady. Z odtwórców ról czwórki głównych bohaterów jedynie Antoniego Pawlickiego można posądzić o posiadanie jakichkolwiek umiejętności aktorskich. Zakościelny odstawia ten sam popis co Kryminalnych, jakby nie zauważył że scenografia troszkę się zmieniła. Wesołowski dba tylko o to żeby w każdej scenie wyglądać czarująco i nie daj boże żeby ktoś od niego wymagał zagrania emocji. Na koniec Janek Wieczorkowski, dla którego gra w Klanie okazała się tak aktorsko uwsteczniającym doznaniem, że chyba nigdy się z tego nie otrząśnie a jego najwybitniejszym osiągnięciem będzie rola organisty w "U pana Boga za piecem"( tam naprawdę dobrze grał). Co dalej? Aha Niemcy! Aktorzy wcielający się w role nazistów, przyjmują zasadniczo trzy sztampowe postawy: 1. służbista z zaciśniętymi ustami i chmurnym obliczem, po służbie uśmiechający się chytrze, przykład Krystian Wieczorek który najwyraźniej zapatrzył się w Thomasa Kretschmanna sztandarowego oficera wermachtu w kinie europejskim i światowym. Wieczorek jest prawie jak Kretschmann, nie muszę przypominać że prawie robi różnicę.
2. służbista o nie co przyjemniejszym obliczu, tzw dobry glina co w czasie przesłuchań poczęstuje papierosem, ale w gruncie rzeczy to taki sam z niego bezwzględny skurczybyk jak cała reszta, przykład Adamczyk całkiem zgrabna rólka jak na papieża 3. nazista - sadysta, dobra rola Przemysława Bluszcza, jedna z niewielu zapadających w pamięć w tym serialu. Niezależnie jednak od tego jak oceniamy umiejętności aktorskie odtwórców ról Niemców to niestety rzuca się w oczy to że scenariusz nie daję aktorom pola do popisu, postacie nazistów są płaskie i sztampowe nie wnoszące niczego nowego do wizerunku Niemca-okupanta , nie ma mowy o głębszym rysie psychologicznym o motywacjach czy rozterkach postaci. Jednak to co wymieniłem powyżej to mankamenty problematyczne, subiektywne, przecież komuś może się podobać gra aktorska czy postacie Niemców, to rzecz gustu, ja mam takie zadnie ktoś może mieć inne. Co mnie jednak najbardziej irytuje w tym serialu to pewnego rodzaju bieda i nieudolność realizacyjna. Pierwsze co rzuca się w oczy to mała ilość lokacji w których dzieje się akcja. Widz ma wrażenie że przedwojenna Warszawa to Krakowskie Przedmieście i jeszcze dwie ulice na krzyż, dwie restauracje i dwa kościoły i szpital( może to się zmieni w 3 sezonie?). Getto to jeden placyk na którym handluje się wszelkiego rodzaju tandetą i kawałek uliczki, i wszystkie sceny z getta dzieją się na tym placyku no i jeszcze w domu Globisza i Romantowskiej !! Gdzie jest charakteryzator? Globisz po dwóch latach głodowania w getcie wygląda jakby wyszedł przed chwila z KFC, kiedy w ostatnim odcinku zabierał kobiecie chleb zastanawiałem się czy u colonela nie zabrakło frytek. Kolejna sprawa - zdjęcia, naprawdę od czasu do czasu przydałoby się założyć na kamerę jakiś filtr który przyciemnił by kadry i nadał tej kolorowej pocztówce z okupowanej Warszawy nieco bardziej złowrogiego klimatu. Ale pal to licho, oglądanie tego serialu nie boli dopóki nie wiele się w nim dzieje ale niech Cię Ręka Boska broni drogi widzu natrafić na fragment tzw. akcji, wtedy to już ból i zgrzytanie zębów oraz efekty pirotechniczne z filmów klasy C. Mam prostą radę dla polskich filmowców jeżeli nie stać mnie by coś zrobić dobrze to tego nie robię. Podsumowując, w czasie gdy na zachodzie produkcje telewizyjne łamią stereotypy, przełamują tabu i nie obawiają się przedstawiać również bolesnej historii XX wieku, w sposób oryginalny i kontrowersyjny, polska telewizja serwuje nam kolejny wsteczny, niedorobiony, serialopodobny produkt i przekonuje nas jaki to hit. Moja ocena 4/10