Mam podobne odczucia, ten serial to przerost formy nad treścią. Aktorzy wypowiadają swoje kwestie jakby w tak "uduchowiony" sposób, że aż się niedobrze robi. Można by ich puścić przyspieszonych X2. Dla mnie to taki serialowy Paolo Coelho :) szkoda bo pierwsze może z 3 odcinki zapowiadały jakaś sensowną fabułę...

Dokladnie, ja zalowalam, ze nie moge tego obejrzec w przyspieszonym tempie. ;]

Prawda

Zgadzam się praktycznie ze wszystkim co napisałeś.
Dla mnie ten serial to fabuła taniego sensacyjniaka pożeniona z pozornym hard sci-fi. Największy twist to to, że cały Devs to Deus czyli "bóg".

I jeszcze te pretensje do zasymulowania czegoś głębokie. Poezja Larkina, muzyka Steve'a Roacha, teoria wieloświatów versus szpiedzy agenci i obrazki rodzajowe rodem z serialu "Silicon Valley". Szalenie głębokie :)

Szkoda, bo obrazki SF piękne w połączeniu z muzyką.

Trafne spostrzeżenia, masa absurdów, zmarnowany potencjał. Finał bardzo rozczarowujących.

Celnie wypunktowałeś tę pseudointeligencką wydmuszkę. Niemniej pominąłeś aspekt, który irytował mnie najbardziej, dialogi. W tym serialu ludzie wypowiadają się jak roboty. Gdybym wziął losową kwestię ze scenariusza i spytał czyje to słowa to nie bylibyście w stanie odpowiedzieć. Bo w tym serialu nieważne kim jesteś i jaki temat poruszasz, zawsze będziesz wysławiał się jakbyś był HAL-em 9000 prowadzącym sympozjum naukowe. Myślałem, że Lucas pisał złe dialogi, ale to jest nowy poziom...

I teraz najgorsze, te wypowiadanie kwestii z taką manierą jakby nie wiadomo jak mądre, głębokie i odkrywcze były. A Ron Swanson to już w ogóle. On to już dostał takiego nadęcia jakby każde jego zdanie miało wywrócić światopogląd widza do góry nogami. Ja wiem, on w pewnym momencie uznał się za mesjasza, ale to nie jest sposób w jaki wypowiada się osoba uduchowiona. To sposób w jaki wypowiada się Paulo Coelho...

Na to wygląda, a szkoda bo zaoszczędziłbyś sobie niepotrzebnej goryczy/frustracji, którą (patrząc po długości komentarza) poczułeś.

A odnosząc się do reszty Twojego tekstu - otóż nie.
I tutaj kontrargumenty dlaczego.
Po pierwsze - w trakcie oglądania też miałem podobne przemyślenia, jednak rozwiały je ostatnie odcinki, w których bohaterka złamała regułę. A jeżeli ona złamała to dlaczego inni nie złamali i wykonywali wszystko tak jak w projekcji? Na początek zauważ, kto tak naprawdę widział tę projekcje. Był to Forest, Katie (której twarz jakoś przypomina mi rozgotowaną kluskę na parze(sry musiałem xd)) oraz w ostatnim odcinku Lily. Reszta pracowników nie oglądała przyszłości, co jest podkreślane. Forest i Katie poddali się temu co widzieli w symulacji i postępowali dokładnie tak samo z następujących powodów;
1.po prostu tego chcieli/taki był ich cel. Przecież po to Forest stworzył tego devsa całego - żeby w końcu być z córką, żeby dojść do tej symulacji do której trafił w ostatnim odc po śmierci. A więc musiał zginąć. A Katie też tego chciała, ponieważ kochała Foresta. I to faktycznie pięknie kochała Foresta bo godziła się na jego szczęście nawet jeżeli nie uwzględniało ono jej szczęścia.
2. Dodatkowo Forest robił dokładnie to samo co w symulacji bo w to wierzył. Czyli wierzył, że tylko to co w projekcji jest prawdą i nie chciał/bał się tego testować, ponieważ, jeżeli by jego teoria nawaliła to oznaczałoby to, że nigdy nie osiągnie swojego celu (spotkanie z cóką). Co ciekawe o ile do czasu jego śmierci wiara Foresta była podparta wiedzą co się stanie (więc to taka, powiedzmy, półwiara), tak później mógł tylko domniemywać (wierzyć), że po swojej śmierci trafi do symulacji (co tylko podkreśla jak silnie w to wierzył)
3. Gdy połączymy pkt 1 z 2 i dodamy do tego fakt, że człowiek zrobi to co w projekcji bo devs oblicza i pokazuje jakie zdarzenia są najbardziej prawdopodobne (do tego stopnia, że prawd=1), to człowiek bez usilnego własnego sprzeciwu, pod wpływem oddziaływania na niego wielu zmiennych na zasadzie przyczyna skutek, (które wszystkie są uwzględniane przy obliczeniach devsa) po prostu zrobi to co w symulacji.
Więc tutaj fabuła się broni. Jak i w innych przypadkach, bo co jak co ale scenariusz to był tutaj przemyślany.

Po drugie- prosta odp. przeceniłeś Lily xd Jednak nigdy nie była ona kreowana na geniusza. (Po prostu była wnerwiająca xd) W projekcji było widać, że to strzał był przyczyną upadku kapsuły, więc po prostu nie uwzględniła Stewarta. No a to że celowała do foresta to już mi się żadnym problemem fabulatnym nie wydaje. „Nie wykorzystuj przewagi przy pierwszej okazji, tylko wtedy kiedy da najlepszy efekt”. Dodaj do tego pkt 3 z powyższego akapitu. A to, że po "seansie" nie wyglądała na osobę, która chciałaby mu wpakować kulkę w łeb to już kwestia jej aktorstwa (moim zdaniem słabiutko/irytującego, no ale babeczka jest modelką a nie aktorką).
Ogólnie ta zagrywka ze Stewartem jest świetna i tylko dodatkowo pokazuje, że scenariusz był przemyślany.

Po trzecie - tutaj już trochę masz pretensję o samą konwencje serialu, co jest oczywiście bez sensu(mówię tu o tym, że za bardzo traktujesz go na poważnie, a nie jako hipotetyczne studium przypadku)no i dodatkowo trochę źle zrozumiałeś na czym polega devs. On nie polega zwyczajnie na ukazywaniu projekcji na ekranie. Devs tworzy z ogromnego zbioru danych prawdziwą symulacje, która działaja niezależnie, a to gdzie my zobaczymy co się dzieje to już tylko nasza kwestia. Różnica jest mniej więcej taka jak między filmem a grą komputerową. (Co dziwne bo sam potem wspomniałeś o simsach xd).Więc tak, Lily i Forest żyli sobie jak npc w simsach, tylko zajebiście rzeczywistych simsach. I oczywiście zakładamy tutaj, że wgl da się przerzucić człowieka do symulacji. Ale w obrębie scenariusza wszystko gra. No i zarzut co do "Katie". Odpowiedź jest taka, że to miłość, która jak dobrze wiemy zabija racjonalizm. Więc Katie wierzy, że Forest serio tam sb żyje (serial zresztą mówi, że oni tam sobie serio tam żyją i są świadomi) i dodatkowo jest szczęśliwy. Nie chce zabijać szczęścia Foresta - dosłownie.
"A może zaczęła wierzyć w cuda, przy jednoczesnej aprobacie twórców serialu, co stawiania znaku równości pomiędzy "prawdziwym" życiem materialnym a pikselami na ekranie." no co Ci powiem, dokładnie tak, tutaj masz problem po prostu z konwencją serialu, więc idziemy dalej.

Po czwarte - no tutaj jako tako jestem w stanie podzielić Twoje spostrzeżenia. Nie jest to realistyczne, to tak. No ale bez przesady, że była to aż taka dziura w scenariuszu.

Tyle. Dzięki jeżeli chciało się komuś przeczytać do końca. Rozpisałem się bo chciałem dokładnie i zrozumiale przedstawić mój obraz na sprawę. Moim zdaniem scenariusz serio przemyślany jedyne co to wybory kastingowe mogłyby być inne, no ale to już nie jest przedmiotem dyskusji.

Absurdow bylo wiecej, ale akurat szpital psychiatryczny byl nie po to, aby Chinke tam uwiezic, ale po to, aby byla postrzegana jako osoba niewiarygodna w sytuacji, gdyby wpadla na pomysl zgloszenia zaginiecia swojego chlopaka policji.

100% popieram Paulo Coelho w przebraniu Umberto Eco. Grafomania... serial udaje coś ambitnego a jest zwykła tandeta. Nie ma tu nic odkrywczego.

Co warto dodać nieudana symulacja. +1 za tytuł posta ;-)