Stwierdzam, że to najlepszy serial kryminalny od czasów "Miasteczka Twin Peaks", mało tego... Uważam, że ta dosyć spora inspiracja, wyszła na bardzo dobre. Rosie Larsen to Laura Palmer XXI wieku... Co mi się tu podoba? Absolutnie wszystko... Postaci są wielowymiarowe, soczyste, każda ma swoje mroczne tajemnice i demony. Znakomity pomysł prowadzenia trzech wątków: pracy detektywów, życia rodziny ofiary, oraz życia codziennego grubych ryb miasta, z których to praktycznie KAŻDY może byc zabójcą... Wspaniale zrealizowany. Wszystkie kadry są tu tak wysmakowanie nakręcone, budujące klimat, napięcie i taki sam niepokój, jaki czułam chyba do tej pory tylko w mitycznym Twin Peaks i trochę w Louisjanie, w pierwszym sezonie "Detektywa". Warstwa dzwiękowa wcale nie odbiega poziomem od tej wizuanej. Muzyka skomponowana na najwyższym poziomie i niezwykle adekwatna do każdej niemal sceny. Ostatni raz wczułam się tak w życie i skórę bohaterów w "The Affair" (choć to nie kryminał, a bardziej dramat obyczajowy)... W obu tych serialach podoba mi się wyciśnięcie z każdej postaci, tyle ile tylko się da. Pełnokrwiste studium psychologiczne. Mamy tu bowiem taki bogaty przekrój różnych charakterów i postaw. Dodatkowy atut (a w zasadzie jeden z głównych), to para detektywów i taka chemia między nimi, jakiej nie ma w niejednym filmie ze scenami erotycznymi... Cudowna gra mimiką, twarzami i spojrzeniem. Serial czerpie z najlepszej szkoły robienia kryminałów, a ten ciągły deszcz, padający w Seattle, to jeszcze jeden smaczek w całej historii. Taka mieszanka "Twin Peaks" z "Labiryntem" Denisa Villeneuve'a. Gorąco polecam. Drugi sezon obejrzany praktycznie w jedną noc. Najlepiej oczywiście ogląda się w nocy ;)))