Długo przymierzałam się aby go obejrzeć. Aż w końcu obejrzałam... Jestem ogromnie wzruszona. Nie ukrywam, nie jest to serial doskonały. Ma swoje lepsze momenty i słabsze, jak to ze wszystkim bywa. Ale własnie skończyłam oglądać ostatni sezon... i mimo że jest mi smutno, bo to już koniec, mimo to czuję się zaspokojona i zadowolona. Niewiele seriali sprawia że czujemy się usatysfakcjonowani. Zazwyczaj brakuje nam odpowiedzi na nasze pytania, nie wszystkie sprawy są rozwiązane. Tutaj jest wręcz przeciwnie. Wszystko zostało zakończone i jasne dla nas. Nawet jeśli nie zostało nam powiedziane wprost.
Bardzo podobała mi się gra aktorska. Mogłam wczuć się w sytuację rodziców którzy stracili córkę, czułam ich ból. Ból spowodowany utratą przyjaciół. Czułam ból Holdera, który zdawał się pogubić. Ból Linden, która prawie wszystko straciła. Szczęście gdy dwoje głównych bohaterów zaczęło wreszcie do siebie docierać. Irytację gdy wszystko psuli. Radość podczas oglądania ostatnich podsumowujących minut.
Ból i smutek podczas egzekucji Sewarda (na tym i na końcówce serialu płakałam jak bóbr)

Tyle emocji. Tyle bólu. A wszystko skończyło się dobrze, tak jak tego chciałam.
Jestem bardzo zadowolona i mam nadzieję że kiedyś do niego wrócę :)