Jakbyś był trochę w temacie to byś wiedział jak to kiedyś w Izraelu wyglądało. Mianowicie do dzisiaj istnieje tam obowiązkowa służba wojskowa (sa wyjątki jak wszędzie) Mianowicie po skończeniu szkoły sredniej idziesz w kamasze. Jak przebiega wyszkolenie tych dzieciaków? no cóz dzisiaj na pewno inaczej niż w latach 70-tych. Wtedy na pewno nie byli szkoleni przez 2 lata jak wspomniani bohaterowie kompanii braci. Do tego dochodzi zbliżajace się święto narodowe i totalne poluźnienie dyscypliny w ich szeregach. Jeśli dodam do tego, że faktycznie zbagatelizowano ewentualność ataku arabów to mamy cały obraz krytycznych 3 dni ataku. To były lata 70 czyli czasy hippisowskie i pewnie i jak widać ze zdjęć dokumentalnych w serialu to bardziej myślano o zabawie niż zabijaniu. Zostali całkowicie zaskoczeni i ci co nie byli na urlopach w tym czasie to pewnie większość nieudacznicy bo najlepszych wysłano w tym czasie do domu. To już moja sugestia. Sam serial realizacja średnia. Zwłaszcza ostrzał artylerii bodajże w 6 odc. Strzelają haubice 152mm, a wybuchy jak po granatach obronnych. Plus Centariony i Szyszka.

Co to jest Centarion?

Literówka ...przecież wiesz, a się czepiasz. Nie da się edytować, a nie chciało mi się dopisywać, ale jak mnie wywołałeś do tablicy to niech będzie Centuriony. A tak na marginesie to po obejrzeniu 8 odc. widzę, że te 3 sztuki obsłużą całą wojnę. Fajnie się zapowiadało, ale zdechło. Jeszcze misia Yogi brakuje na polu bitwy.

Tyle ze to nie sa Centauriony tylko israelskid Szoty z armata glatkolufowa 105 mm ..centaurion z II wojny swiatowej nie zniszczylby zadnego T55/62 strzelajac centralnie z przodu.

Szot był po prostu kolejną wersją Centuriona, mocno zmodernizowaną, a nazwę tą zresztą nadali mu Izraelscy czołgiści, i myślę że nazywanie go Centurionem nie jest błędne

Bardzo wiele trafnych uwag, zwłaszcza to o zaskoczeniu całkowitym wojsk izraelskich, było też święto, urlopy itp. Ten chaos na początku, był dobrze ukazany i zrozumiały. I przecież Izrael jednak się podniósł po ciosach, a przecież atakowani byli z dwóch stron.

Uważam, także, że siła tego serialu leży w ukazaniu jednostek w obliczu wojny. To nie jest serial batalistyczny. Ja, po 6 odcinku, po akcji na polu minowym, po przejściu walk w bunkrze, jestem zwyczajnie przerażona. I czekam, aby jednak Dafna odnalazła chłopaka!

I jest jeszcze Szyszka!
I są chłopcy z czołgu, a nie chce mi się wierzyć że trzej przeżyją.
Najsłabszy to chyba wątek ojca i syna, bo synuś wyjątkowo markotny.

Czyli, ja nie na czołgi patrzę, ale na ludzi, w samym centrum piekła wojny. I to jest bardzo przejmujące.

Ogólnie bardzo dobry serial.

Po 1949 r. obowiązkowa służba wojskowa trwała 2 i 1/2 roku. W 1968 r. wydłużono ją do 3 lat. Ponadto rezerwiści byli powoływani rotacyjnie do służby czynnej do 3 miesięcy na rok. Poziom wyszkolenia był w związku z tym wysoki. Armia izraelska słynęła z rekordowego czasu mobilizacji, co przydało się właśnie w 1973 r. Serial pokazuje jednak przebieg wydarzeń z punktu widzenia żołnierzy frontowych oczekujących wsparcia, czy zmuszanych do realizacji niemal samobójczych misji. Zdaniem widza może to oznaczać chaos, jednak niestety wojna obronna tak wygląda. Atakujący mają przewagę, bo mogą skoncentrować siły na jednym kierunku. Broniący muszą obstawić całą granicę. Dopiero po ujawnieniu zamiarów przeciwnika zaczyna działać jeden z wariantów planu obrony. W 1973 r. zawiódł rząd izraelski i naczelne dowództwo, które zlekceważyły przeciwnika. Ciekawostką IDF jest droga kariery, która oznacza przejście wszystkich szczebli od szeregowego i podoficera, zanim można iść do szkoły oficerskiej. Powoduje to większy szacunek wobec przełożonych i pozwoliło na likwidację dyscypliny formalnej - tytułowania i oddawania honorów (pewnie poza sytuacjami formalnymi).

No wtedy chodzili w dzwonach, wszystko zależy od systemu wojskowego a przykład Izraela jest kompletnie nie do porównania z naszym czy w ogóle europejskim. Moda modą ale jakie to ma znaczenie...

"Łzawe guano" - i ocena 7?...

Czepiacie się. W filmie macie raptem o jednego histeryka za dużo.

Poza tym nasi kręcili dokładnie takie same filmy w latach 50-60'tych o naszym 9.39 i WW||
Pierwszy w kolejce - weźcie Westerplatte i wrzućcie na Golan

Poza tym Izraelczycy mieli sporo szczęścia, a Syryjczycy pecha. I dzielność miała tu niewiele wspólnego. Nb. odwagę widać choćby w ostatnim odcinku przy izraelskim kontrataku... nie wspominając o rozkazach dowództwa jak - nie przymierzając - sowieckiego pod Stalingradem ("walczyć do końca, nawet bez amunicji")...

Po prostu Syryjczycy mieli złych doradców. Radziedzcy instruktorzy zalecili im wpuścić wroga na własny teren i poczekać na zimę.