Pomijam już, że nudny i "rozlazły".
Osoby, które potrafią czytać między wierszami zrozumieją o co mi chodzi. Nie czytałam książki i na pewno po nią nie sięgnę. Wystarczy mi to, co zobaczyłam na ekranie. To, co chytrze promują w serialu pod płaszczykiem tzw tolerancji i postępu to zwykła zgnilizna, którą ludzie niestety łykają. Gosia zdradzająca radośnie i bez żadnych hamulców swojego męża z kolegą z pracy po spotkaniu integracyjnym. I to na dzień dobry, w pierwszym odcinku serialu. Właściwie już wiedziałam z czym mam do czynienia.. Mąż Gosi nie pozostający jej dłużny, z kochanką na boku. Mamusia Gosi, którą tak uroczo i z radością odnalazła po latach i z którą od razu tak świetnie się rozumiała, a która - jak się okazało - zostawiła przed laty swojego męża i jedyne dziecko dla nowej, lepszej miłości, ponieważ zrozumiała, że nie była gotowa na bycie matką. Serio? I taka uduchowiona, pląsająca na łonie mazurskiej natury, częstująca dość często swoje otoczenie, a szczególnie cudownie odzyskaną córkę, ochłapami dalekowschodnich filozofii.
Wystarczy tylko odrobinę się przyjrzeć jak przedstawiony został wątek religijny. Księżulo pod pantoflem despotycznej mamusi, która trzęsie nie tylko synkiem i organistą ale całą parafią. Kobieta, która broni zasad, która przeciwstawiła się śpiewaniu pijackich przyśpiewek w kościele i innym modernistycznym dziwactwom pokazana w całkowicie negatywnym świetle, by broń Boże nie wzbudziła sympatii, a już na pewno poparcia!! Przecież to paskudna manipulacja, której nawet nie starają się ukryć!
Takich "kwiatków" jest mnóstwo w tym gówienku ale ja na tym poprzestanę, szkoda czasu. Każdy niech sobie sam oceni i wyciągnie wnioski, zgodnie ze swoim rozumem i sumieniem.
Odradzam zdecydowanie!!