zaczęłam oglądać w tym roku (mam 18 lat), przypadkowo leciały odcinki na Kino Polska, TVP Polonia i na TVP Kultura i jakoś mnie zainteresowały. Pamiętam jak były emitowane powtórki w 2000 roku, ale oczywiście nie oglądałam, a teraz są dla mnie źródłem wiedzy o życiu w Polsce w tamtych latach

Oglądałam ten serial z mamą kilka lat temu. Tak naprawdę nauczyłam się więcej o historii polski dzięki niemu niż na lekcjach w szkole, polecam każdej osobie która narzeka na dzisiejsze czasy...

Ludzie narzekają na dzisiejsze czasy, ponieważ po obradach przy Wielkim Okrągłym Meblu dorobek wielu pokoleń został rozkradziony przez gnidy z góry (wywodzące się zarówno z PZPR jak i z podziemia), więc nie ma się czemu dziwić. W PRL pod wieloma względami było lepiej niż dziś. Nasze matki nie musiały podcierać tyłków emerytowanym Helgom i Hildom w upokarzających warunkach, aby jakoś związać koniec z końcem, nikomu nie groziła eksmisja na bruk, czynsze były tanie jak barszcz, i wreszcie polskie kino (pomimo cenzury, którą przecież można było obejść) stało na o niebo lepszym poziomie niż w Polsce "wolnej i demokratycznej".

Ja się w tym serialu zakochałam i wogóle 2 lata temu w wakacje jak leciał ten serial o 15 na TVP2 i w tamte wakacje tez oglądałam w a następne też nie wyobrażam jak mogłabym nie oglądać.

ja serial (cały) oglądałam po kilka razy. Ale przyznam, że wolę te dalsze odcinki niż same początki. Zawsze jak leci to oglądam. Zawsze fascynowały mnie losy Andrzeja i Ewy. I do tej pory fascynują- zupełnie jakbym oglądała je pierwszy raz :) A mam 20 lat :)

a ja go oglądałem na bieżąco, kiedy leciał po raz pierwszy w telewizji, bo jestem już stary jak węgiel :D

Ja zainteresowałem się nim, gdy miałem 13 lat. I do dzisiaj oglądam powtórki, jeśli tylko czas mi na to pozwala :-)

ja oglądałam go w tv jeszcze jak była tylko jedynka i dwójka ...jako kilkunastoletni dzieciak zakochałam się w tym serialu.Jakiś czas póżniej mama kupiła książkę a raczej książki ,każdy odcinek w oddzielnej broszurce... zaczytywałam sie bez opamiętania w historii Andrzeja i Basi na tle powojennej Polski...i do dziś lubię wracać zarowno do serialu jak i do tych broszurek....

Pierwszy raz oglądałam to z rodzicami jako mały brzdąc i śmierć pana Popiołka była tragedią w moim świecie. Następny raz oglądałam to już jako dorosła w czasie któryś wakacji i nie powiem, że mi się łza w pewnych momentach nie zakręciła. No i oczywiście byłam zakochana w Andrzeju Talarze:) I chyba obejrzę jeszcze raz.

JA pamiętam, że jako dziecko widziałam czasem w telewizji jak rodzice oglądali serial Dom, pamiętam odcinek bodajże 4- kiedy Basia szuka Łukasz wśród trupów- wywarło to na mnie przerażające wrażenie..Potem jako 14 latka zaczęłam oglądać od odcinka 6 i pokochałam ten serial. Wracam do niego za każdym razem kiedy leci w telewizji i tak od 16 lat. Dom to arcydzieło polskiego kina.

I jeżeli miałbym wybierać czy "Dom" ,czy filmy Barei ('Miś", "Alternatywy", inne jego komedie) pokazują PRL i jego dzieje w sposób bardziej rzetelny to chyba jednak "Dom" jest bliższy prawdy. Ale czy to jest w tym momencie najważniejsze? Po prostu "Dom" to kawał dobrej filmowej roboty.Zarówno od strony aktorskiej jak i reżyserskiego rzemiosła.

Ja na tym serialu wyrosłem. Pierwszą serię oglądałem jako dzieciak ostatnia jako dwudziestokilku latek. Dla mnie ten serial jest genialny w każdym punkcie. I nie mam zastrzeżeń do żadnej z serii. Kontynuacja przyciagała mnie jak pierwsza, może z sentymentu, ale opowieść dla mnie była świetna, oddawała zawsze klimat lat w których się toczyła, oddawała precyzyjnie realia danego okresu i tutaj nie ma sie do czego przyczepic

14(2000 rok)