Wiecznie się bije. Niby pokazuje się,że jest dobra bo rodzice jej wpajają dobre wychowanie to jej argumenty to bicie się. Chwali się,że nie jest mdłą dziewczyną, ale to jej pragnienie by pokonać chłopaków jest męczące. No i najbardziej co mnie wkurza to jej wieczna zazdrość. Wystarczy,że ojciec zajmie się kimś innym już się dąsa. Była zła,że urodził się jej brat. A potem o przygarnięcie Alberta. Mary taka nie była. Ufała,że rodzice ich kochają bez względu na wszystko.
P.s.Druga w kolejce do wytarmoszenia za uszy jest pani Oleson.
Cieszy mnie jak mąż czasem ja przywołuje do porządku. Stanowczo robi to za rzadko. Na szczęście starsza córka mimo braku dobrego wychowania jakoś się sama ogarnęła.
Czy mi się wydaje czy pani Oleson na końcu zwariowała? Nie widziałam wszystkich odcinków.