Dla mnie też jest to trochę dziwne. W każdym bądź razie w polskich szpitalach tak nie jest. Pewnie chodzi o to, że niektórzy ludzie traktują swoich kolegów z pracy pod względem czysto zawodowym. Z tego, co pomiętam, to Cameron i Chase po ślubie mówili do siebie po imieniu (jednak kiedy byli jeszcze parą, to różnie z tym bywało). Pamiętam też, że o dr Volakis mówili zawsze Amber. Nie wiem dlaczego był to wyjątek.

u mnie w szkole też mówimy do siebie po nazwisku, więc dla mnie to nie jest dziwne. poza tym zdaje mi się, że oni nie wszyscy są ze sobą na TY i jakby mówili po imieniu to musieli by dodawać pan/pani.
co do Amber: dwulicowa ździra/zołza/suka zależnie od stacji telewizyjnej/napisów ^^

U mnie była bezwzględna suka ;)

Ja tam bardziej lubiłam Amber niż Cameron;)

Nie chodzi tylko o środowisko lekarskie, większość Amerykanów mówi po nazwisku. Taką mają mentalność. Mi by to nie odpowiadało, ale to się w tylu filmach i serialach przewija, że naprawdę trudno tego nie zauważyć i się nie przyzwyczaić do tej maniery.

Poza tym jest to też analogia do Sherlocka Holmesa i Johna Watsona.

Ale chyba nie do serialu.

zdaje mi się, że w języku angielskim ogólnie o wiele częściej uzywa się nazwisk, np. kiedy uczeń mówi do nauczyciela, mówi "mr Schuester", wyobraźcie sobie że w szkole mówicie "przepraszam za spóźnienie, pani Kowalska:"

a mówisz "przepraszam za spóźnienie pani Krysiu?" to zależy od nauczyciela...

i tu jest błąd - pani Krysiu to po imieniu, tak? rozróżniamy imię od nazwiska? zresztą, w serialu nikt nie mówi "pan Greg(ory)"

Taki zamysł twórców? :) A tak na serio to może im to jakoś lepiej pasuje? W życiu też zdarza się mówić niektórych po nazwisku (czasem staje się regularną ksywką), często po nazwisku mówimy o nauczycielach, pracodawcach, sąsiadach: ta wredna Miauczyńska znowu nie zaliczyła mi zadania, ta wśibska Rosolakowa z parteru coś tam. Po nazwisku nazywamy też polityków w czasie rozmowy. Ja nie wyobrażam sobie, że Wilson na codzień miałby być Jamesem, House Gregiem a Cuddy Lisą. To brzmi dziwnie, ale to może kwestia przyzwyczajenia.

wg mnie jest to dobre - pozostają na profesjonalnym dystansem między sobą, tylko u nas się gada w robocie "ej Stachu" , "Ej Józek"- kumpelstwo zamiast profesjonalizmu i wyraźnej granicy między przełożonym a podwładnym wpływa na jakość i wyniki pracy, która jaka u nas jest to każdy widzi:)

Amerykanie tak mają, zwracanie się po imieniu zerezerwowane jest dla najbliższej rodziny, dzieci i kelnerek. Lekarze i doktorzy nauk przedtsawiają się "doktor plus nazwisko" nawet sąsiadom czy pracownikom pralni i oczekują, że tak się będzie do nich zwracać. To im zastępuje brak wyraźnej formy "pan" "pani", a że z natury są raczej powściągliwi na "ty" przechodzą niechętnie.