Na tym forum wiele razy było tłumaczone, na czym polega fenomen "Dr House" i czym różni się od tych polskich "gniotów"
wystarczy poczytać wczesniejsze tematy

Mógłbym odpowiedzieć na to pytanie mówiąc w ogólnym problemie Polaków w tworzeniu seriali ale że jesteśmy forum tego kultowego serialu to pozwolisz iż zahaczę się o niego. Ten serial jest niezwykle orginalny, i unikatowy (jeśli tak to można nazwać). "Na dobre i na złe" jest przewidywalnym i płytkim serialem obyczajowym opierającym się na pracy szpitala i jego personelu. Lekarze są przesłodzeni, poświęcają się pacjentowi, są miłymi aniołami z problemami prywatnymi i zawodowymi. Tam wszystko się dobrze kończy i jest heppy. House jest wyciągnięty z marginesu na środek kartki, jest nieprzyjemny, egoistyczny, sarkastyczny aspołeczny ale niezwykle inteligentny i uroczy na swój sposób co czyni z niego osobę którą widz nie musi lubić (jak to jest w przypadku Burskiego czy Tretera), ale musi go szanować i poddać się jego osobie w całości pomimo że jest tylko na ekranie. Tytułowy lekarz jest bardzo podobny do wielu realnych lekarzy i pokazuje ból, tęsknotę, cierpienie i zagubienie człowieka w najczystszej formie (poprzez laskę, Vicodin, alkohol wieczorami i te smutne oczy). Widz może się do niego upodobnić ponieważ jest pomimo wszystko jako postać tak niezakłamanie ludzka. Innym powodem jest duże poczucie humoru bijące z telewizora, ciekawe lecz trochę przesadzone ale przez to pociągające przypadki, nieprzewidywalność, dobre aktorstwo, fajna muzyka w dużej części odcinków. Moim zdaniem twórcy chcieli wyjść z tym dziełem naprzeciwko oczekiwaniom ludzi a nie z jego tokiem co dla mnie wielką odwagą za co cenię tych ludzi i serial.