Dla mnie to co opisujesz to tylko tło do ukazania nietuzinkowej postaci, jaką jest niewątpliwie House i o ile mogę przewidzieć, co się będzie dziać w szpitalu - czyli sarkoidoza i interferon, o tyle nie mam zielonego pojęcia jak się zachowa i jak emocjonalnie zareaguje House, przeżywając swój kolejny dzień samotnika...

No właśnie to jest dla mnie główna wada tego serialu poza tytułowym bohaterem nie ma tam nic specjalnie zajmującego, a to trochę za mało.

I o to chodzi, inne szpitalne seriale traktują o chorobach, a ten szpitalnym serialem nie jest, stąd tytuł Dr House :)

na tle chirurgów, hożych doktorów i ostrych dyżurów dr house wypada najlepiej.

Oczywiście temu nie zaprzeczam.

Oj raczej trzeba, bo w tej kategorii nie ma porównania z niczym godnym. Schematy są. ale co wymyśli Hause, i jaką trzaśnie riposte, mus zobaczyć i pozwijać sie ze śmiechu. A morze raczej co przygotowali scenarzyści tego genialnego serialu.

Wolę raczej dobrą, niebanalną fabułę niż obrzucanie się one linerami.

Tu nawet nie chodziło na nawiązanie do Sherlocka, już dawno czytałem wywiad jednego z scenarzystów, że był wzorowany na tej postaci.
Sherlock - House, Watson - Wilson. Sprawy które inni nie umieją rozwiązać a on to robi, identycznie jak Holmesie.

Jak dla mnie schemat leczenia pacjenta jest na drugim planie, a na pierwszym postać Housa i jego niekonwencjonalne podejście do stosunków międzyludzkich. House to świr który w swojej niepoczytalności odkrywa nagą prawdę o tym co gra w duszy ludziom. Choroby i sposób ich leczenia są przewidywalne ale ludzkie problemy w każdym odcinku są nowe. Tylko wariat o pokroju Housa może powiedzieć prawdę w oczy napotkanym ludziom. Osobiście nie chciałabym mieć takiego szefa ale film jest pasjonujący.

Żyjesz w innym świecie, przeżyj to co House, strać coś, pozwól sobie zdechnąć i nie żyj jak pedarasta z marzeniami o lepszym życiu, o sensie życia. Jesteście tak beznadziejni i niedoświadczeni życiowo że można sie załamać.

Że co proszę ?