"Daima" mocno kłania się pierwszej serii. Mamy tego antagonistę, który zachowaniem przypomina Pilafa.
Tylko Pilaf miał w końcu realny powód, by ostatecznie Goku nie lubić. Tutaj wyszło, że Goku i spółka są nielubiani na kredyt, bo będą przeszkadzać później.
Odcinek 1 miesza w ustalonym porządku czyli mamy te smocze kule i można nagle sprawić, by nie czekać roku czasu aż przestaną być kamieniami.
Smok jak się okazuje może też ustalić sam ile wypowiadający może spełnić życzeń - na zasadzie, były trzy życzenia dla tych, których znam a was nie znam, to będzie jedno i bywajcie.
Życzenie doprowadza do zmniejszenia bohaterów ale nie cofa ich w rozwoju. Zachowują swój skill, przykładowo Bulma nadal ma pełną wiedzę technologiczną. Bohaterowie nawet nie do końca przypominają swoje dziecięce wersje np. Chi Chi daleko do wyglądu z pierwszego Dragon Ball. Zresztą najlepsze, że życzenie także dostosowało ich ubiór do aktualnej postury. Tak smok sobie o to zadbał.

Pierwsze dwa odcinki są bardzo mocno naciągane. Plan antagonisty nie ma jakiejś większej logiki na ten moment.

Od razu zaznaczam, że nie kupuję argumentu obrońców, że to był ostatni projekt Akiry, więc nie wypada o jego jakości dyskutować, tylko na ślepo przyjąć to co jest i się cieszyć.
To przecież sam Akira odcinał się od Dragon Ball GT i wydawało się, że pomniejszanie bohaterów jest jednym z tego powodów. Otóż jak widać nie to było powodem. Po zapowiedziach "Daimy" liczyłem, że ten gimmick Goku i spółka są dziećmi, to tylko tak przekornie, by zrobić buzz ale jak widać to jest stan faktyczny i z tym będziemy się bujać dalej.

Zobaczymy co przyniosą kolejne odcinki.