Obejrzałam dwa sezony. Drugi przeraził mnie chyba jeszcze bardziej niż pierwszy. Zamiast profesjonalnej pomocy grożące powtórną traumą konfrontacje w świetle kamer? Pomijam szokującą dla mnie niewydolność wszelakich amerykańskich służb, od opieki społecznej, poprzez lekarzy aż po wymiar sprawiedliwości. Pomijam głęboko zaburzonych rodziców adopcyjnych dziewczyny. Gdzie jest odpowiedzialność dziennikarska, żeby "operować" na żywym " materiale"? To po prostu jak freak show, zarówno w wymiarze niepełnosprawności ruchowej, jak i być może jakichś zaburzeń osobowościowych. Obrzydliwe, wstrząsające i nieetyczne.