Przy okazji zszywania na okrętkę amerykańskiej rany powstałej w ciągu ponad trzystu lat i budowania pozytywnego wizerunku osób nie posiadających cech pigmentacji charakterystycznej dla europejskich najeźdźców ("cudownych, krzepkich w interesach i eksterminacji budowniczych dobrobytu") kontynentu określanego jako Ameryka Północna, wypuszcza się nachalne treści edukacyjne z jasnym przekazem (kto ma uszy i oczy niechaj słucha i widzi, nie zapominając, że między uszami jest coś ważnego).

Ojciec ciągle napruty, sznury bluzgów (norma), typowa dla Netflixa promocja wiadomo czego. Bogaci plus protestanci (lub katolicy) i mix wcześniej wymienionych - źli, bezdomni i homoseksualiści dobrzy i wrażliwi (rzecz jasna z małymi wyjątkami, żeby nie było zero-jedynkowo). Ani dla dzieci ani dla dorosłych. Moim zdaniem target to 15-25 lat, najlepszy wiek do urabiania młodzieży i młodych osób, wchodzących w życie.

Cumberbatchowi z pewnych względów spadły u mnie notowania. Netflixowi też, po raz kolejny. Jedyny plus za pluszowy happy end, zdanie egzaminu przez pęcherz Benedicta w realu i tandemu wątroba-trzustka w filmie, raczej udany przekaz podprogowy i pokazanie, że alkohol (zwłaszcza w małpkach) i używki to zguba człowieka.