Generation Kill: Czas wojny
Generation Kill
2008
Produkcja całkowicie rezygnuje z hollywoodzkiego heroizmu i amerykańskiego patosu. Zamiast tego skupia się na codzienności żołnierzy: nudzie, biurokracji, błędach dowodzenia i absurdach wojny. Akcja nie toczy się tu od jednej strzelaniny do drugiej. Często przez długi czas „nic się nie dzieje”, co ma oddawać realia wojenne, gdzie 90% czasu to czekanie lub przemieszczanie się. Ze względu na quasi-dokumentalną formę, początkowo trudno połapać się w hierarchii dowodzenia i licznych postaciach. Reasumując serial bardzo nierówny z wolnym, wręcz mozolnym tempem, za to oddający realizm i zwyczajne dialogi codzienności wśród żołnierzy armii. Ciekawostką i nowatorskim podejściem jest to, że serial nie posiada tradycyjnej ścieżki dźwiękowej (score) ani podkładów muzycznych budujących napięcie w trakcie akcji. Większość utworów, które słyszymy, jest śpiewana przez samych żołnierzy. Analogicznie w polskim serialu "Misja Afganistan" mimo znacznie mniejszego budżetu fabuła była jednak ciekawsza.
czytaj dalej
