Bardzo dobra produkcja. Ciekawa stylistyka animacji oraz kreski nadająca odpowiednio mrocznego i piekielnego klimatu. Fabularnie też jest to dobrze przemyślane. Córka Lucyfera Charlie próbuje dokonać niemożliwego poprzez próbę uratowanie części osób znajdujących się w piekle przed eksterminacją. W tym celu otwiera przybytek o nazwie Hazbin Hotel mający w swej ofercie program duchowej przemiany mający być przepustką do potencjalnego odkupienia. Wśród ,,kuracjuszy dusz,, w hotelu spotkamy niezwykle barwne i charakterystyczne postacie. Pierwszą z nich jest Angel. Gość o wyglądzie przypominającym pająka. Zarabia jako aktor występujący w filmach pornograficznych. Dodatkowo ma problemy z wszelkimi rodzajami używek. W głębi duszy wie, iż to wszystko wyniszcza go od środka, niestety wskutek podpisania paktu z demonem musi żyć w tym destrukcyjnym kole. Poza Angelem w hotelu spotkamy też barmana Huska z wyglądem nietoperza, pokojówkę Niffy, węża o imieniu sir Pentious oraz dziewczynę Charlie Vaggie. Partnerka Charlie bardzo wspiera swoją miłość w realizacji jej niemożliwej misji, mobilizując w najgorszych momentach. Na szczególną uwagę zasługuje jednak postać kierownika hotelu o imieniu Alastor. Jest to demon radiowy, który postanawia od samego początku przyłączyć się do drużyny Charlie. Jest to jedna z bardziej niebezpiecznych oraz intrygujących postaci. Oczywiście pomoc Alastora nie jest bezinteresowna. Bardzo często ratuje Charlie dzięki swoim kontaktom w piekle oraz potężnej mocy jednak nie chodzi mu o zbawienie ani jeden duszy. W całym przedsięwzięciu wyczuwa on szansę na realizacje swojej własnej intrygi. Poza hotelową ekipą jest tutaj o wiele więcej postaci. Piekło posiada również inne demony, postacie poboczne, czy też innych okrutnych włodarzy. Dodatkowo mamy tutaj też przedstawicieli nieba. Cała niebiańska rada oraz egzorcyści w postaci anielskiej straży. Na ogromny plus zasługuje też fakt, iż ani piekło, ani niebo nie są tutaj przedstawione w sposób zero jedynkowy. Po każdej ze stron będziemy w stanie znaleźć postacie o dobrych, jak i złych zamiarach co jeszcze bardziej nadaje temu wszystkiemu dramaturgi. Przekleństwa są jak dla mnie wkomponowane ze smakiem i nie mam wrażenie, iż robią tutaj za przecinek lub są zbyt natarczywe. Bałem się tej formy piosenek musicalowych, ale one też mi się podobały. Najbardziej w ucho zapadła mi piosenka z czwartego odcinka o nazwie Poison. Swoją drogą był to chyba najbardziej kontrowersyjny i powalony odcinek z całego 1 sezonu dlatego stał się moim ulubionym: 0 Pierwszy sezon zostawia sobie furtkę na potencjalną kontynuację, na którą jestem jak najbardziej chętny. Bardzo mocna pozycja Amazon Prime. Oczywiście 18+ akurat tutaj nie jest na wyrost i rzeczywiście chyba lepiej, aby młodsi widzowie jednak zabrali się za nieco inne produkcje. Mocne 8/10. Liczę na równie dobry 2 sezon, jeśli taki powstanie. Świetny pomysł,realizacja oraz stylistyka.