mam podobne zdanie , zwiazku z rodzinką nie ma wcale , (tamten serial jest w ogóle według mnie przereklamowany) a ten spełnia swą rolę jako serial komediowy ( co w przypadku poskich produkcji jest dość rzadkie )

Dokładnie - przecież to komedia i ma bawić a nie serial obyczajowy czy dramat ;) Konwencja świetna, z przyjemnością oglądamy go z mężem - świetne poczucie humoru i dystans do siebie. Jeśli ktoś tu szuka odzwierciedlenia naszych realiów to niech pamięta, że serial jest na licencji francuskiej (Rodzinka zresztą też) - tak więc kolejny serial kupiony zza granicy. Tak jak Niania była świetnym sitcomem kiedyś, tak teraz jest nim Ja to mam szczęście.
Obejrzałam kilka odcinków Rodzinki i sorry ale nie trawię tamtego zestawienia ról i treści - w Ja to mam szczęście chociaż usiłują przemycić jakieś wychowawcze niuanse, poza tym ekipa jest tutaj dużo lepiej zgrana i ewidentnie prywatnie się lubią, bo widać, że świetnie się bawią grając swoje role.

Rodzinka.pl jest na motywach serialu kanadyjskiego, nie francuskiego. Czytałam kiedyś fajną książkę pt.: "Nigdy nie będę Francuzem (choćbym nie wiem jak się starał)", napisaną przez Amerykanina, który kupił dom we Francji. Wskazuje on na wiele różnic pomiędzy Francuzami a Amerykanami, które można chyba luźno przełożyć na różnice generalnie między Europejczykami a Amerykanami. On zwracał uwagę na przykład na to, że we Francji spotkał się pierwszy raz z tym, że dzieci jedzą przy wspólnym stole to samo co dorośli podczas spotkań towarzyskich, spędzają rodzinnie czas, a nawet chodzą do kościoła i na procesje. W Ameryce dzieci podczas spotkań towarzyskich są sadzane przy osobnym stoliku z innymi dziećmi, mają osobne menu obfitujące we frytki, słodycze i cole. Kontakt rodzica z dzieckiem jest chłodniejszy, bardziej zdystansowany, stąd często możemy spotkać w amerykańskich filmach familijnych sceny, w których np. ojciec przeprowadza pierwszą poruszającą, szczerą rozmowę z nastoletnim synem (często na amerykańskiej werandzie późnym wieczorem ;) ). Autor książki zaznaczał, że jak dziecko wchodzi w wiek młodzieńczy to u nich z reguły wtedy kończy się porozumienie z rodzicami, a potem zostaje ono wysłane na kampus uniwersytecki, z którego wraca już nauczone życia. Wydaje mi się, że mentalność Kanadyjczyków jest trochę podobna, stąd właśnie wiele zachowań w Rodzince.pl, które nas dziwią, takich jak to, że dzieci nie sprzątają, jedzą niezdrowo, ciągle gdzieś wychodzą, mają własny świat, w który rodzice są wprowadzani rzadko, a jeśli już, to dla wyciągnięcia kasy na przykład (co oczywiście nie znaczy, że brakuje im miłości i to jest złe). W Ja to mam szczęście widać jak dzieci odkurzają, prasują, czytają książki, jak domownicy zgodnie ustalają coś ze sobą ze sobą (prezent na dzień ojca), grają w gry planszowe albo w kalambury z babcią Adelą :) To jest nam bliższy model rodziny chyba.