Słowiańskie bóstwa to nie czarodzieje z Harrego Pottera czy bogowie olimpijscy ze Starcia Tytanów. To bóstwa z czasów gdy większość ziem Słowian porastały gęste lasy, to czasy kurnych chat, z których dym wychodził otworami mniejszymi, a Słowianie większymi. Wszystko było prymitywne, mroczne i przaśne. Taki jest też ten serial, mroczny i przaśny. Po Demonie i Ostatniej wieczerzy uznałem, że Polacy nie umieją robić horrorów, jednak po Krakowskich potworach stwierdziłem, że może jednak coś umieją. Chętnie zobaczyłbym kolejny sezon, ale póki co brak sygnału, że powstanie.