„Krematorium” to dokumentalny serial HBO, który obiecuje opowieść mroczną, wstrząsającą i prowokującą – i rzeczywiście, temat ma ogromny potencjał. Produkcja skupia się na rodzinie prowadzącej przez dekady zakład pogrzebowy w Los Angeles, którego działalność okazała się nie tylko moralnie wątpliwa, ale momentami wręcz nieludzka. Fałszywe certyfikaty, zaginione ciała, nielegalne kremacje, brzmi jak materiał na fascynujący true crime. Niestety, efekt końcowy nie do końca spełnia oczekiwania.

Serial najlepiej działa wtedy, gdy daje głos świadkom, byłym pracownikom, rodzinom ofiar, czy osobom zaangażowanym w śledztwo. Ich relacje są autentycznie poruszające, a przytaczane szczegóły, często trudne do uwierzenia. HBO nie unika trudnych pytań, ale nie zawsze znajduje na nie odpowiedzi. Brakuje szerszego kontekstu: jak to możliwe, że ten proceder trwał tak długo? Gdzie zawiodły instytucje? Czasem widz czuje się wrzucony w środek afery, bez wystarczającego wprowadzenia.

Realizacja techniczna jest solidna, jak przystało na HBO ,zdjęcia są klimatyczne, muzyka buduje napięcie, a montaż utrzymuje tempo. Problem leży gdzie indziej: struktura serialu jest nierówna. Niektóre odcinki wciągają bez reszty, inne rozwlekają się w niepotrzebnych dygresjach lub powtarzają znane informacje. W miarę jak kolejne rewelacje przestają szokować, pojawia się uczucie narracyjnego wypalenia.

Choć temat jest nośny, serial nie do końca wie, czy chce być mroczną opowieścią o amoralnym biznesie, społecznym oskarżeniem, czy analizą psychologiczną. W rezultacie żadna z tych warstw nie zostaje w pełni rozwinięta. „Krematorium” intryguje, ale nie zadaje wystarczająco mocnych ciosów. To bardziej seria o zmarnowanym zaufaniu niż o pełnej odpowiedzialności.

Poruszający temat, wiarygodne relacje i solidne wykonanie. Strata punktów za niedopracowaną strukturę, brak głębszej analizy i nierówne tempo. Dokument ciekawy, ale pozostawia niedosyt jakby nie odważył się do końca zejść do piekła, które sam odkopał.