Opis zawiera spoilery. Luke Cage ze względu na swoje supermoce miał utrudnione zadanie w dorównaniu Daredevilowi i JJ, ale wydawało mi się że scenarzyści wymyślą jakiś sposób, by nie był on chodzącym czołgiem, którego nie można zatrzymać. Nie znam komiksu, ale liczyłem że będzie jakiś sposób na przynajmniej chwilowe ograniczenie tych jego supermożliwości. Tak się jednak nie stało. W Daredevilu widz zawsze czuje nutkę niepewności i adrenaliny, czy głównemu bohaterowi uda się wypad nocny na miasto. Czy go nie potną, postrzelą, czy nie wpadnie w pułapkę, czy robi dobrze, że wchodzi do fabryki narkotyków strzeżonej przez uzbrojonych ochroniarzy. U Luke'a Cage'a tego nie ma. Wszyscy na jego widok się kitrają i po zabawie. Więc fabuła musiała się skupić na czymś innym. A jak wyszło ostatecznie? To moje zestawienie plusów i minusów:

Plusy:
+główny aktor - Mike Colter z pewnością pasuje do LC. Jest wiarygodny, stara się pokazać motywację swojego bohatera i wycisnąć więcej niż scenariusz mu daje; poza tym, oczywiście, pasuje gabarytowo,
+warstwa techniczna i wizualna serialu jest bez zarzutu. Ciekawa scenografia, dobre ujęcia, dobra reżyseria, przewyższająca głupkowatość sporej częsci scenariusza,
+muzyka, po prostu dobra muza, dobrze dopasowana, a jako że akcja sporo dzieje się w klubie, to jeszcze mamy dodatkowy show w postaci występów artystów w pełni oddających klimat Harlemu,
+serial jest dopełnieniem JJ i DD, ale ma swój własny klimat i styl, przez co mamy coś nowego
+z aktorów i postaci, oprócz głównego, ja wyróżniłbym tylko Alfre Woodard jako Mariah Dillard. Zdecydowanie najbardziej wyrazista i głęboka postać w tym serialu, targana emocjami i wspomnieniami, bardzo dobrze zagrana. Alfre gra osobę ze świata polityki, która marzy o wspaniałym, spokojnym i bogatym Harlemie, a jednocześnie cały czas daje znać o sobie jest prawdziwa natura. Została wychowana w takim środowisku, że nie jest możliwe na dobre się od tego odciąć, poza tym jak się okaże, ona sama tego chyba nie chciała. Dodatkowy plus za najlepszą i najbardziej wiarygodną, zgodną z duchem postaci scenę w tym serialu - zabicie przez nią Cottonmoutha. To było dobre.

Minusy:
-długość i ciekawość fabuły. Serial mógłby spokojnie liczyć, wg mnie, 10 odcinków zamiast 13. A biorąc pod uwagę moce LC, to może i nawet jeden. Odcinek, w którym Misty "przesłuchuje" psycholog czy ktoś tam z wewn. wydziału policji po jej ataku agresji zupełnie do wyrzucenia. Nic nie wnosi i tylko się dłuży.
-Misty Knight. Skoro ją wspomniałem, to od razu ją opiszę. Aktorka dobra, ale postać już nie. Pani Misty jako policjantka jest beznadziejna, mimo że przez cały czas jej przełożona, która ma do niej pretensje o wszystko, mówi jej, że tylko ona jest w stanie to rozwiązać, bo jest debeściak. Otóż nie jest. Fatalnie łączy fakty, wydziera się tylko na niewinne osoby, a mafiozów w ogóle nie ściga i nie przesłuchuje. Na początku kiedy ją poznajemy, jak i zresztą na końcu, widzimy jak przychodzi odpicowana do baru, żeby z poziomy parteru oglądać co dzieje się na drugim piętrze na balkonie. Serio? Czego ona się spodziewała po czymś takim? Że na jej oczach będą handlować bronią, prochami, że będą gadać przez mikrofony, żeby mogła usłyszeć? To tylko oddaje jak kiepsko prowadzi ona swoje śledztwa. I ostatni motyw. Jej wizje. 4 minuty po jakiejś zbrodni dostajemy jej wizje z jej udziałem, z których nic nie wynika. Po prostu po kilku minutach od zbrodni, kamera pokazuje nam jeszcze raz to samo, tylko że z jej udziałem. Poza tym zawsze modnie ubrana, z podciągniętymi rękawami i wyciągniętym cycem.
-"czarne" charaktery. Jejku, jakie to było bezbarwne. Pana "I wear my sunglasses at night" Shadesa lepiej w ogóle pominąć. Aktor grający Cottonmoutha ma jeden sposób na swoją rolę: robi poważną minę, odchyla głowę lekko w bok i delikatnie się uśmiecha mówiąc "my man". No cóż, D. Washington to on nie jest. I dobrze, że ginie w połowie, bo męczący koleś. Zresztą to już domena tego serialu, że bandyci w tym filmie są modnie i elegancko ubrani i są bardzo oszczędni w graniu. Jedyne orzeźwienie przychodzi z chwilą wejścia Diamondbacka, bo ten przynajmniej nie dba, by mieć krawat dosunięty do samej szyi i nie boi się ubrudzić. Ale też bez większych rewelacji. Pod względem antagonistów. rywal JJ pozostaje niedościgniony,
-motyw więzienia. Mogło być fajnie, a wyszła kaszana. Motyw ze złym porucznikiem więzienia, który znęca się nad wieloma więźniami, zwłaszcza nad głównym bohaterem, był wałkowany tyle razy w filmach, że nie sposób to zliczyć. Przychodzi na myśl kino klasy B, a może i C, w postaci filmu "Champion". Tam i tu chodzi o rozgrywanie walk między więźniami. A naczelnik nie może dać odejść głównemu bohaterowi bo na nim zarabia. Serio? Ile on na nim mógł zarabiać, że morduje jak chce w około innych więźniów, żeby tylko LC walczył. Za umieszczanie tych walk w necie pewnie grosze. Poza tym to chyba trochę ryzykowane, czyż nie? A wygrywania w zakładach i innymi strażnikami? To oni po kilku walkach nie zorientowali się, że LC jest najlepszy i dalej obstawiali jego rywali? A nawet jeśli tak, to ile? 20, 50 dolarów? Motywacja naczelnika jest BEZNADZIEJNA.
-dlaczego wszystkie kobiety, które Luke spotyka są młode i ładne? Czemu pani psycholog nie była stara i brzydka, albo pani policjant, itd? Jakby spotkał zakonnice, to pewnie miałaby ze 25 lat, była ładna i przechodziła kryzys wiary.
-Pop. Facet, który jest fryzjerem, kilkanaście, kilkadziesiąt lat wcześniej obił mordy połowie Harlemu, ale teraz nikt nie żywi do niego urazu i wszyscy go kochają. Poza tym scenarzyści próbują nam na siłę w nas wlać tę miłość do Popa i jego miejscówy, byśmy też go żałowali i rozumieli motywację Luke'a. Może tak by było, gdyby Pop nie ginął w pierwszym odcinku i gdybyśmy dłużej go poznali. Bo próba wmówienia nam, że jego zakład fryzjerski był jakąś oazą spokoju i bezpieczeństwa jest nieudana. Dla mnie przez cały serial było to miejsce byłego bandyty, gdzie siedziały same nieroby grające w szachy.
- Sceny walk i załatwianie spraw. Ostatni minus (było ich więcej, ale tutaj pisze o tych największych). Sceny walk nie są tu tak widowiskowe ja w DD, ale to nie musiał być zarzut. W JJ też nie są, ale ze względu na świetnego przeciwnika, liczył się spryt i upór głównej bohaterki. Luke, jak wspomniałem mógł załatwić wszystko szybciej, ale nie chce. Bije bandziorów, ale nie tych najważniejszych. A skądże. Po co ma zbić Cottonmoutha? To by było za proste. Wyginanie pistoletów po którymś razie robi się mało ciekawe. Mając taką moc Luke mógłby zdziałać znacznie więcej, ale albo akurat nie ma ochoty, albo odwagi, albo po prostu wie, że serial ma 13 odcinków i musi uważnie zarządzać ilością pobitych w danym odcinku.

To tyle. Jeśli macie jest ale do tego co napisałem, to piszcie.

Tak na marginesie Claire nie przyjęła zaproszenia na kawę od Matta, ale od Luke'a już tak. Czyżby to był rasizm? Nie wiadomo. Chociaż się domyślam.