Ja bym w ogóle nie patrzył na ten serial jak na klasyczny sci-fi, to jest według mnie jakaś taka nietypowa hybryda. Ni to dokument (2016) ni to science-future ni to science-fictrion. Oglądając wyobrażam sobie, że tak właśnie mogłoby być. Wszystko jest nudne. Przebija się surowość marsa, brak zwrotów akcji. Nawet pożar jest tylko problemem i tragedią - nie niesie za sobą nic poza przygnębieniem i zaciśnięciem pętli na szyi - zmuszeniem ich do narzucenia tempa, choć tak naprawdę cele pozostają dokładnie te same.

Balansowali na krawędzi i o ile parę razy się to udaje, o tyle innym razem ryzyko nie popłaca. To nie jest tak jak w typowym Sci-Fi gdzie jeśli tylko coś może się nie udać to napewno się nie uda, a jeśli już jesteśmy przyparci do muru i wydaje się że to koniec, to nagle następuje cudowny zwrot akcji. Tu tego nie ma i to dobrze że tego nie ma. Skok czasowy o kilka lat gdzie wszystko było OK też był według mnie dobry, bo urealnił ten serial. Normalnym jest, że czasem wszystko może przebiegać zgodnie z planem.

Wiele osób zarzuca serialowi że pojawiają się w nim relacje międzyludzkie, a jednocześnie za główny problem według fragmentów z 2016 obiera się właśnie ludzi i to że muszą żyć latami w małej grupie. Podróż trwała ponad rok, potem ponad rok czekali na drugi statek, czyli byli w pięć osób przez co najmniej 3 lata. Idzie ześwirować! Co więcej można się do kogoś przyzwyczaić i zakochać - normalne!

Ludzie na marsie będą samotni. Nie będą mogli oddychać świeżym powietrzem - będą ciągle w małej i zamkniętej przestrzeni. Na każdym kroku będzie czyhała na nich śmierć o ile tylko cokolwiek pójdzie nie po ich myśli. Wydaje mi się że poza tym pierwszym elementem wszystkie inne znajdują odzwierciedlenie w serialu.