Cóż, pierwszy raz jestem w takim szoku, że nie wiem, co napisać...
Świetne intro, średnia kreska, przyjemny motyw nie skupiania się na postaciach, które
kompletnie nie angażują się w historię, są przedstawieni jako szare ludziki. Muzyka na
poziomie, ogląda się przyjemnie, choć mnie przeokropnie irytowały wstawki musicalowe, ale to
już zależy od gustu. Bardziej tutaj w końcu chodzi o fabułę.
A fabuła jest na tyle zawikłana, że każde się skupić widzowi na tym, co się zaraz wydarzy.
Ale to jest właśnie przyjemne! Częste retrospekcje pozwalają na ułożenie sobie wszystkiego
w głowie, by później pokazać, że nie miało się racji.
Historia dwóch braci będących w stanie uczynić wszystko dla swojej schorowanej siostry
jest bardzo urzekająca. Na tyle, że jesteśmy w stanie się utożsamić z postaciami, co jest
bardzo dużym plusem każdej produkcji.
Co do zakończenia, jestem w kompletnym szoku! Nie spodziewałem się tego, choć każda
godzina spędzona bez "Mawaru Penguindrum" nie pozwalała mi przestać myśleć o tym, co
może się stać oraz jak to wszystko się zakończy.
Jestem w pełni usatysfakcjonowany, choć początkowo chciałem zrezygnować z oglądania
tego. Nie żałuję, że jednak wytrwałem, bo było warto. Polecam każdemu :)