Po tym tytule spodziewałem się właśnie udziału sił nadprzyrodzonych, potworów, etc... Bardzo miłe zaskoczenie! NIC takiego się nie pojawiło. Świetne anime, jedyne co może mi się nie podobać to zrobienie z Tenmy mesjasza, wiecznie stojącego po stronie dobra. Cała ta pogoń za Johanem w sumie była bezcelowa... Robił wiele nie robiąc nic- tak można określić Tenmę. Mimo wszystko świetne anime lepsze niż "Death Note" właśnie dzięki zachowaniu choć krztyny realności, bez "monstrów". Nie chcę tu rozpisywać się nad całą historią, zawartą w tym anime, bo i nie ma się tu cego za bardzo przyczepić!
10/10 ;)

Żeby zachować jakąś równowagę, to do całkowicie złego potrzebny jest całkowicie dobry. Jednak jakby się głębiej przyjrzeć, to w Johanie była ta kropelka dobra, bo w końcu chciał, żeby siostra go zabiła. W Tenmie można też znaleźć kropelkę zła, bo jakby nie patrzeć strzelał do Roberto w bibliotece i ścigał Johana w celu zabicia go przez większość anime.
Typowy Taoizm. Przez to robi się jasne dlaczego Johan nie zginął. Yin nie może istnieć bez Yang, a Yang bez Yin.

"Cała ta pogoń za Johanem w sumie była bezcelowa..."
Gdyby nie ta cała pogoń, to świat by się nigdy nie dowiedział o Johanie, bo ten by sobie tam gdzieś mordował bez wykrycia, a paru Turków z tureckiej dzielnicy by się spaliło.

"Cała ta pogoń za Johanem w sumie była bezcelowa..."
Gdyby nie ta cała pogoń, to świat by się nigdy nie dowiedział o Johanie, bo ten by sobie tam gdzieś mordował bez wykrycia, a paru Turków z tureckiej dzielnicy by się spaliło. Lunge by nadal myślał, że jest nieomylny, a Eva chlała by dalej gdzieś pod mostem, itd. itp. :P

Postacie w "Monster" są genialnie skonstruowane, mają perfekcyjnie dopracowane portrety psychologiczne, a w ich zachowaniu nie ma uproszczeń podyktowanych potrzebami akcji. Biorąc pod uwagę ich ilość, jest to naprawdę niesamowite. Nie ma tu postaci wsadzonych na zasadzie pionka - każda ma swoje życie, każda ma swoją własną osobowość. Niektórych może trochę nużyć to wprowadzanie ich na początku, ale dzięki temu łatwiej zrozumieć dość złożoną fabułę.

------------SPOILERY---------------
Teoria Yin i Yang myślę, że bardzo trafna w przypadku Tenmy i Johana. Czy w Johanie była kropla dobra - też uważam, że tak. Moment, o którym piszesz, kiedy Johan kazał Ninie strzelić do siebie - jednak zobaczył w sobie potwora. Zupełnie jak - jeśli kojarzysz tamte książki dla dzieci z obrazkami - w zakończeniu jednej z nich, o bogu który nigdy nie patrzył w lustro. Te pierwsze zabójstwa mogły być jakąś wypaczoną doświadczeniami z dzieciństwa próbą obrony siebie i siostry przed zagrożeniem - pierwsi w czasie ucieczki z Czechosłowacji opiekunowie zostali zabici, kiedy zaczęli zastanawiać się nad powiadomieniem policji o znalezieniu bliźniąt, Liebertowie zginęli kiedy pozwolili Franzowi Bonaparta zobaczyć rodzeństwo podczas snu.
Czy sam "Kinderheim 511" byłby w stanie zmienić zwykłego człowieka w potwora - i tak i nie, i tak różni od siebie Roberto i Grimmer są chyba na to najlepszym przykładem. "Monster" pokazuje, że właściwie w każdym drzemie potwór, który w sprzyjających warunkach może się obudzić. W przypadku Johana wszystko temu sprzyjało, począwszy od wątpliwości, którą ujawnił on sam w ostatnim odcinku - czy matka chciała go uratować czy pozbyć się, a tylko pomyliła go z siostrą, gdy oddawała jedno z dzieci do "eksperymentu". Kiedy Johan mówi do portretu matki w Dworze Czerwonych Róż, czy kiedy rozmawia z małym sierotą Milosem, widać, że ciągle o tym myśli. Dlatego podoba mi się otwarte zakończenie w "Monsterze"- Johan odzyskał swoją tożsamość, ale wątpliwości dalej w nim pozostały, więc jakieś ostateczne zakończenie jego historii wydawałoby mi się nieodpowiednie. A tak - teraz wszystko zależy - czy uda mu się, tak jak Ninie (która też przecież nosiła w sobie potwora), "zbierać odtąd dobre wspomnienia"?...
--------------------------------------------

Dla mnie "Monster" to ścisła czołówka: fascynująca, złożona fabuła, postacie oraz dbałość o logikę i prawdopodobieństwo zdarzeń i charakterów (chociaż ta odporność Tenmy na samochody... ;p) Kreska anime dobra, może czasem trochę zbyt dosadna jeśli chodzi o pokazanie charakteru postaci, tło pięknie dopracowane. Podkreślająca klimat muzyka, rewelacyjny opening i świetne endingi (słowa piosenek, jak i pokazywane fragmenty wiadomej książki z obrazkami, też mają swoje znaczenie).